Quantcast
Channel: De Sportkroniek
Viewing all 502 articles
Browse latest View live

Sportgeschiedenis mei: PSV wint de UEFA Cup

$
0
0
Gelukzalig kijkt Willy van der Kuijlen omhoog. Naar wie kijkt hij? Ziet hij zijn vrouw op de tribune? Een goede vriend? Of denkt Van der Kuijlen aan helemaal niets en is hij gewoon blij? Van der Kuijlen houdt op 9 mei 1978 de UEFA Cup omhoog. Hij doet dat in het shirt van de tegenstander, Bastia. Na de 0-0 op Corsica, wordt het in Eindhoven 3-0. PSV heeft zijn eerste internationale prijs binnen.



1 mei:
1985 - Het Nederlands voetbalelftal speelt met 1-1 gelijk tegen Oostenrijk in de WK-kwalificatiereeks. Wim Kieft opent de score voor Oranje in de 55ste minuut.
1994 - Formule 1 coureur Ayrton Senna verongelukt tijdens de Grand Prix van San Marino op het circuit van Imola.

2 mei: 
1973 - Aanvaller Johnny Rep maakt in Amsterdam zijn debuut voor het Nederlands voetbalelftal in de met 3-2 gewonnen vriendschappelijke wedstrijd tegen Spanje. Hij neemt in de dertiende minuut het eerste doelpunt voor zijn rekening.

4 mei:
1949 - Bij de Superga-vliegramp komt het hele elftal van voetbalclub Torino om het leven.

6 mei: 
1970 - Feyenoord legt als eerste Nederlandse voetbalclub beslag op de Europa Cup I. In het San Siro-stadion in Milaan wint de Rotterdamse club in de finale met 2-1 van Celtic door doelpunten van verdediger Rinus Israel en de Zweedse aanvaller Ove Kindvall.

7 mei:
1950 - Heerenveen wint met 6-5 van Ajax terwijl het een half uur vóór tijd nog met 5-1 achterstond.
1960 - Michail Tal wordt de jongste wereldkampioen schaken aller tijden.

8 mei: 
2002 - Feyenoord wint de UEFA Cup door Borussia Dortmund in de finale met 3-2 te verslaan.

9 mei:
1978 - PSV wint de UEFA cup. In Eindhoven wordt Bastia (Frankrijk) met 3-0 verslagen (uitwedstrijd 0-0)
1990 - Na verlengingen verliest Anderlecht in Göteborg de finale van de Europese Beker voor bekerhouders met 2-0 van het Italiaanse Sampdoria Genua.

11 mei:
1985 - Bij een voetbalwedstrijd tussen Bradford City en Lincoln City vinden 56 mensen de dood door brand op de tribunes.
1988 - KV Mechelen wint in Straatsburg de Europa Cup voor bekerwinnaars door in de finale Ajax te verslaan met 1-0 door een doelpunt van Piet den Boer.

12 mei:
1999 - AC Parma wint de UEFA Cup. In de finale in Moskou is de Italiaanse voetbalclub met 3-0 te sterk voor het Franse Olympique Marseille.

13 mei:
1950 - Op Silverstone, Groot-Brittannië wordt de eerste race verreden van het eerste Formule 1 kampioenschap.
1984 - Johan Cruijff neemt afscheid als voetballer. Tijdens de wedstrijd Feyenoord - FC Zwolle gaat hij 10 minuten voor tijd onder groot applaus van het veld.
1987 - AFC Ajax wint de Europa Cup II door in de finale te winnen van Lokomotiv Leipzig met 1-0, door een doelpunt van Marco van Basten.
1992 - AFC Ajax wint de Uefa Cup door in de finale te winnen van Torino FC (0-0 thuis en 2-2 uit).
1998 - Chelsea wint de Europa Cup II. In de finale in Stockholm is de Engelse voetbalclub met 1-0 te sterk voor het Duitse VfB Stuttgart.
1999 - AFC Ajax wint de KNVB beker door in de finale Fortuna Sittard te verslaan met 2-0.

14 mei:
1900 - De Olympische Zomerspelen worden in Parijs geopend.
1985 - Het Nederlands voetbalelftal behoudt kans op deelname aan het WK voetbal 1986 door in Boedapest met 1-0 te winnen van Hongarije. Rob de Wit maakt het enige doelpunt voor Oranje.
1986 - Het Nederlands voetbalelftal verliest in Dortmund met 3-1 van West-Duitsland. Spits Rudi Völler scoort twemaal in de oefenwedstrijd.
1997 - FC Barcelona wint de Europa Cup II. In de finale in De Kuip in Rotterdam zegeviert de Spaanse voetbalclub met 1-0 ten koste van het Franse Paris Saint-Germain.

15 mei:
1975 - Voetbalclub FC Den Haag wint de KNVB beker finale tegen FC Twente
1977 - Freddy Maertens wint met overmacht de Ronde van Spanje. Hij leidt het klassement vanaf de eerste dag en schrijft 13 van de 19 etappes op zijn naam.
1978 - Club Brugge speelt als enige Belgische voetbalclub ooit de Europa Cup I-finale, maar verliest die van Liverpool FC
1982 - Voetbalclub Ajax wordt voor de twintigste keer kampioen van Nederland.

16 mei:
2001 - Liverpool wint de UEFA Cup. In de finale in Dortmund zegeviert de Engelse voetbalclub met 5-4 ten koste van het Spaanse CD Alavés.

17 mei: 
1975 - Het Nederlands voetbalelftal speelt in Frankfurt met 1-1 gelijk tegen regerend wereldkampioen West-Duitsland in een vriendschappelijke wedstrijd. Herbert Wimmer en Wim van Hanegem maken de doelpunten.
2000 - Galatasaray wint de UEFA Cup. In de finale in Kopenhagen zegeviert de Turkse voetbalclub na strafschoppen (4-1) ten koste van het Engelse Arsenal.

19 mei:
1972 - Ajax wint met 12-1 van Vitesse, wat de grootste zege ooit is in de Eredivisie.
1999 - Lazio Roma wint de laatste editie van het toernooi om de Europacup II. In de finale in Birmingham is de Italiaanse voetbalclub met 2-1 te sterk voor het Spaanse Real Mallorca.

20 mei:
1978 - Het Nederlands voetbalelftal sluit de voorbereiding op het WK voetbal 1978 in Argentinië af met een 1-0 zege in en op Oostenrijk. Arie Haan maakt het enige doelpunt. PSV'er Jan Poortvliet maakt zijn debuut voor Oranje
1998 - Real Madrid wint de Champions League. In de finale in Amsterdam is de Spaanse voetbalclub met 1-0 te sterk voor het Italiaanse Juventus.

21 mei:
1904 - Oprichting in Parijs van de Wereldvoetbalbond FIFA, de Fédération Internationale de Football Association. Oprichters zijn de Nederlander C.A.W. Hirschmann en de Fransman Robert Guérin. De Engelsen zien op dat moment nog niets in zo'n bond.
1997 - FC Schalke 04 wint de UEFA Cup. In de tweede finalewedstrijd in Milaan zegeviert de Duitse voetbalclub na strafschoppen (4-1) ten koste van de Italiaanse thuisclub Internazionale.

22 mei:
1972 - Ton Sijbrands wordt wereldkampioen dammen.
1976 - Guy Thys wordt bondscoach van het Belgisch nationale voetbalteam.
1976 - Het Nederlands voetbalelftal verslaat België in Brussel met 2-1 in de kwalificatiereeks voor het EK voetbal 1976 door treffers van John Rep en Johan Cruijff.
1979 - In een herhaling van de WK-finale van 1978 blijven Nederland en Argentinië in Bern steken op een 0-0 gelijkspel. De Zuid-Amerikanen winnen het oefenduel na het nemen van strafschoppen (8-7). Ajacied Simon Tahamata maakt zijn debuut voor Oranje.

24 mei:
1988 - Het Nederlands voetbalelftal hapert in de aanloop naar het EK voetbal 1988. Bulgarije is in De Kuip met 2-1 te sterk in een oefeninterland.
1995 - AFC Ajax wint de Champions League. In de finale in Wenen is de Nederlandse voetbalclub met 1-0 te sterk voor het Italiaanse AC Milan.
2000 - Real Madrid wint de Champions League. In de finale in Parijs is de Spaanse voetbalclub met 3-0 te sterk voor het eveneens Spaanse Valencia.

25 mei:
1935 - Jesse Owens loopt en springt vier wereldrecords binnen één uur bij wedstrijden in Ann Arbor, Michigan.
1982 - Het Nederlands voetbalelftal fungeert als sparringpartner van Engeland, dat zich wel heeft geplaatst voor het WK voetbal 1982. In Londen wint de thuisploeg met 2-0 door goals van Tony Woodcock en Paul Mariner. Bij Oranje zwaaien Jan Peters en Tscheu La Ling af als international. Ajax-verdediger Peter Boeve maakt zijn debuut.
1988 - PSV wint de Europacup I (voorloper van de Champions League) door Benfica in de strafschoppenreeks te verslaan.
1995 - AFC Ajax wint de Champions League door te winnen van Ac Milan

26 mei:
1974 - Het Nederlands voetbalelftal wint in Amsterdam met 4-1 van Argentinië in de aanloop naar het WK voetbal 1974 in West-Duitsland. Verdediger Pleun Strik scoort twee keer, waaronder een eigen doelpunt.
1999 - Manchester United wint de Champions League. In de finale in Barcelona zegeviert de Engelse voetbalclub met 2-1 ten koste van het Duitse Bayern München.
2002 - De Nederlandse voetbalvereniging Sparta degradeert voor het eerst in haar geschiedenis.

27 mei:
1987 - FC Porto wint voor de eerste keer de Europa Cup I door FC Bayern München in de finale in Wenen met 2-1 te verslaan.

28 mei:
1967 - Doelman Frans de Munck neemt op 44-jarige leeftijd afscheid van het voetbal tijdens een vriendschappelijke duel tussen Vitesse en 1. FC Köln.
1997 - Borussia Dortmund wint de Champions League. In de finale in München zegeviert de Duitse voetbalclub met 3-1 ten koste van het Italiaanse Juventus.

29 mei:
1974 - Feyenoord wint als eerste Nederlandse club de UEFA Cup door in De Kuip met 2-0 van Tottenham Hotspur te winnen.
1985 - In het Heizelstadion te Brussel komen 39 voetbalfans om het leven en raken honderden gewond voorafgaand aan de Europa Cup I-finale tussen Liverpool F.C. en Juventus

30 mei:
1911 - De eerste editie van de Indianapolis 500 vindt plaats op Indianapolis Motor Speedway.
1968 - Willem van Hanegem maakt zijn debuut voor het Nederlands voetbalelftal in het vriendschappelijke duel tegen Schotland (0-0).
1973 - AFC Ajax wint voor de derde keer op rij de Europacup I door met 1-0 te winnen van het Italiaanse Juventus.
1982 - De Nederlandse biljarter Rini van Bracht behaalt in de Ecuadoriaanse stad Guayaquil de wereldtitel driebanden.

31 mei:
1975 - Het Nederlands voetbalelftal verliest in Belgrado met 3-0 van Joegoslavië in een vriendschappelijk duel.
1981 - Gilles Villeneuve wint in een Ferrari de Grand Prix Formule 1 van Monaco.

Sporters als oorlogsslachtoffers in de eerste wereldoorlog

$
0
0
Tijdens de Eerste Wereldoorlog sneuvelden er meerdere sporters of personen die een nauwe verwantheid hebben met een sport of sportevenement. Een overzicht van enkele beroemde personen die sneuvelden tijdens de Grote oorlog.
Soldaten tijdens de eerste wereldoorlog (Nationaal Archief, Public Domain)

François Faber was een Luxemburgs wielrenner. Aan het front in de Eerste Wereldoorlog ontving hij een telegram waarin werd gemeld dat hij een dochter had gekregen. Hij juichte, werd daardoor opgemerkt door een Duitse sluipschutter en neergeschoten.

Octave Lapize was een Frans wielrenner. Lapize's grootste succes behaalde hij in 1910, toen hij niet alleen vier ritten in de Ronde van Frankrijk won, maar ook eerste werd in de eindklassering. Tijdens de Eerste Wereldoorlog zat Lapize in dienst. Op 14 juli 1917 stierf hij als gevolg van een Duitse luchtaanval.

Roland Garros  was een Frans vliegtuigpionier en oorlogsheld. De Open Franse Tenniskampioenschappen zijn naar hem genoemd. Tijdens de Eerste Wereldoorlog was Roland Garros de eerste die vijandelijke vliegtuigen neerschoot met een zelfontworpen constructie door de as van de propeller. Toen hij zelf werd neergeschoten, maakten Duitse strijdkrachten hem krijgsgevangen en confisqueerden ook zijn vliegtuigje.

Vervolgens maakten ze zijn vinding na, en verbeterden die. De Duitse luchtmacht wist daarmee enige tijd het luchtruim te beheersen. De Engelse RAF noemde de constructie destijds The Fokker Scourge (de Fokker gesel). In 1918 wist Garros uit zijn gevangenschap te ontsnappen, maar kort daarna werd hij met zijn vliegtuig neergeschoten boven Lendelede.

Bron: Wikipedia

6 mei 1970: Feyenoord wint de Europa Cup I

$
0
0
Op 6 mei 1970 is Feyenoord de eerste Nederlandse club die een Europa Cup weet te winnen. In Milaan verslaan de Rotterdammers Celtic met 2-1. In dit artikel de beelden uit het Polygoon journaal die een bijzondere actie van de fotograferende pers vastlegden. 


Feyenoord moet tijdens de finale hard werken om de Cup mee naar huis te nemen. Pas in de verlenging scoort de Zweedse spits Ove Kindval de winnende goal. Het hoger aangeslagen Celtic wordt daarmee verrassend, maar terecht verslagen.

Feyenoord is daarmee de eerste Nederlandse winnaar van een Europa Cup. Ajax had een jaar eerder weliswaar de finale gehaald, maar daarin verloor het jammerlijk van AC Milan, in Rotterdam nog wel...De finale van 1969 luidde een onwaarschijnlijke succesreeks in voor het Nederlandse voetbal.

6 jaar achtereen haalde een Nederlandse club de finale. Na Ajax in 1969 en Feyenoord in 1970, won Ajax driemaal de Europa Cup I van 1971 tot en met 1973. In 1974 won Feyenoord daarop de Europa Cup, waarna het Nederlands Elftal deze gouden periode afsloot met een legendarische finaleplaats op het WK in Duitsland.

Bron: YouTube.com, Nationaal Archief

7 mei 1970: Feest voor Feyenoord op de Coolsingel

$
0
0

Op 7 mei 1970 staat Feyenoord op de Coolsingel. De club heeft dan de Europa Cup I gewonnen. De allereerste voor Nederland. Rotterdam is ook 47 jaar geleden massaal uitgelopen. 

De man met de retro zonnebril die koel en kalm omhoog kijkt is Ernst Happel. Happel is de grondlegger van het succes van Feyenoord. Hij leert Feyenoord de wetten van Europees voetbal. De Oostenrijker die een ogenschijnlijke nonchalante stijl van coachen had, was echter altijd met voetbal bezig. Happel deed dat niet op notitieblokjes maar via het edele spel van klaverjassen. Als kaartend peinsde Happel over de tactiek en de opstelling. 

Happel was zelf altijd eerlijk over zijn geringe invloed op de speelstijl. Toen hem eens een vraag over tactiek werd gesteld antwoordde Happel met de legendarische quote: "Tactiek? Das ist Rinoes, Willem und der Coentje."

Met Coentje is meteen de man genoemd die in Rotterdam in de jaren '70 enorm populair was. Coentje is Coen Moulijn en op de foto staat hij voor zijn trainer. Van Coen Moulijn werd gezegd dat hij de Kuip al vol kreeg als hij op de middenlijn ging zitten kaarten. 

Coen Moulijn is het icoon van Feyenoord. Maar sinds 14 mei 2017 heeft hij er een geducht concurrent bij. Door de drie 'kampioensgoals' van Dirk Kuijt zou de Katwijker op dit moment ook klaverjassend voor een volle Kuip zorgen. 



7 mei 1950: Hoe Abe Lenstra de wedstrijd van zijn leven speelde

$
0
0
Op 7 mei 1950 wint Heerenveen met 6-5 van Ajax. Een bijzondere uitslag. Nog specialer is dat Heerenveen na een uur spelen nog met 5-1 achterstond. Maar toen stond Abe Lenstra op. Hadden ze hem maar geen 'boer' moeten noemen.


Ajax, met in het team Rinus Michels, verspeelde door deze nederlaag de landstitel. Hij haalde zijn roem op een later moment. Voor Abe Lenstra bleek het één van zijn hoogtepunten uit zijn carriere. Zijn twee doelpunten tegen West-Duitsland in 1956 zijn minstens even legendarisch, maar de 6-5 is tot op heden bij iedere voetballiefhebber bekend.

Mysterieuze verandering
De website www.feantastisch.nl noteerde het volgende: Het werd nog een zinderend laatste half uurtje. Het werd pompen of verzuipen. Plotseling veranderde de sfeer in de wedstrijd. Mysterieus. Het begon bij een doelpunt van Abe 2-5. Zeven minuten later maakte Marten Brandsma er 3-5 van. Toen werd Abe gevloerd in het strafschopgebied. Penalty: 4-5. Ajax wist het niet meer. Germ Hofma maakte er 5-5 van. Vijf minuten voor tijd tikte Abe Lenstra naar Ploegh, Ploegh naar Jonkman en Jonkman weer naar Brandsma. Het schot verdween hoog in de rechterhoek. 6-5.

Boer!
'Feantastisch.nl' noemt het mysterieus, maar in 2005 interviewt Jurryt van de Vooren Joop Stoffelen. Die bekent dat hij Abe in de wedstrijd heeft beledigd. Boer noemde hij Abe die vervolgens in woede ontstak en nog eens de mouwen oprolde.

Stoffelen herhaalde zijn belediging na de wedstrijd: "Jullie keken zo zielig, zei ik na de wedstrijd, en daarom hebben we jullie maar laten winnen. Aan het eind van de wedstrijd heb ik Abe nog wel uitgescholden voor stinkende boer, maar ik kon alles tegen hem zeggen. Toen zijn we gaan drinken met die boeren. Abe en ik zaten gewoon weer naast elkaar."

Abe was de moeilijkste niet. Hij had gewonnen van Ajax. Dan mochten ze hem best weer boer noemen.

Bron: Feantastisch.nl, Nu.nl, de Heerenveense koerier, Nationaal Archief

8 mei 1982: Het tragische ongeval van Gilles Villeneuve

$
0
0
Gilles Villeneuve was een talentrijke coureur die racete  op de limiet. Villeneuve kwam op het circuit van Zolder tragisch om het leven. Zijn ongeval stond niet op zich. Eigenlijk was in de race vooraf aan Zolder de basis gelegd voor zijn overlijden op het Belgische circuit.


Gilles Villeneuve Ferrari 312T5 F1. 1980 British GP Brands Hatch.(Explore)

1982 was een seizoen vol tumult. Overschaduwd door meer dan alleen twisten tussen FOCA en FISA. Toen de FISA het aangetekende beroep van de FOCA afwees rondom de watertanks, bleven meteen ook alle FOCA teams weg bij de volgende wedstrijd; Imola.

Slechts 14 wagens gingen op 1 mei 1982 van start: Ferrari, Renault, Alfa Romeo, Toleman, Tyrrell, Osella en ATS.

Maar de wedstrijd was verbluffend. Een stevig gevecht tussen Arnoux en de Ferrari-piloten Villeneuve en Pironi.

Arnoux lag de eerste 26 ronden aan de leiding, toen nam Villeneuve voor 4 ronden de leiding over, Arnoux heroverde de leiding voor de volgende 14 ronden tot wanneer zijn motor opgaf. Pironi, die het tweetal al de hele tijd op de hielen zat, ging voorbij Villeneuve en lag drie ronden lang aan kop. Beide zouden onderling nog driemaal van plaats wisselen, tot wanneer, bij het ingaan van de laatste ronden, het team het bord ‘SLOW’ toonde.

De turbo-aangedreven 126C2 was een dorstige krachtbron. Daarom vroeg Ferrari aan beide piloten om in positie te blijven en brandstof te sparen. Het bord ‘SLOW’ werd getoond en alles leek erop te wijzen dat Pironi de aanval had gestaakt en Villeneuve tot de finish zou volgen.

Villeneuve, overtuigd dat Pironi de spelregel zou naleven, bouwde het tempo af. Kortom, Villeneuve wist dat hij de overwinning op zak had en vertelde later, “Ik deed het kalm aan en geloofde dat Didier een man van zijn woord was. Ik had nooit gedacht dat hij me zou passeren, en dan plotseling, zie ik hem naderen in de spiegels en komt hij langszij met blokkerende banden, toen was het over.”

Pironi's beslissing toont de vastberadenheid tot winnen die hij in zich had, ondanks het teamorder. De twee wagens rolden over de meet, 0,4s van elkaar verwijderd. Pironi zou aan de pers verklaren, “We hadden allebei motorstoringen en er waren geen teamorders”.

Villeneuve zag zulk gedrag als verraad en nam zich voor om zijn teammaat Pironi voortaan, als een concurrent als alle andere te beschouwen.

Zoals vele andere piloten was Villeneuve een mengeling van de verschillendste karaktereigenschappen. Hij nam altijd hoge risico's, of het nu bij het vliegen, sneeumobiel-racen of in het dagelijkse verkeer, een klassieke risicomens.

Ondanks dat zeiden zijn concurrenten dat hij zich op het circuit altijd eerlijk gedroeg, en nooit de veiligheid van anderen in gevaar wilde brengen. Deze combinatie van eigenschappen maakte hem populair, zowel bij de fans alsook bij de rijders. Vanwege zijn eigen eerlijke houding op het circuit, kon Villeneuve de streek van Pironi maar moeilijk accepteren.

Om Villeneuves houding en teleurstelling in de weken die volgden te illustreren, “Mensen moeten weten wat echt is gebeurd. Pironi vertelt dat we motorproblemen hadden en geen teamorder. Wat me nog het meest heeft getroffen is dat Piccinini (destijds teammanager) dit ook bevestigt in de media. Mijn motor was perfect. Ik deed het rustig aan, Didier was aan het koersen. Ik denk voorheen al bewezen te hebben dat wanneer ik iemand achter me wil houden, niemand me voorbij komt.”

Toen Gilles werd gevraagd of hij in 1983 nog voor Ferrari zou rijden antwoordde hij dat hij zou vertrekken indien Pironi in 1983 nog voor Ferrari zou rijden. Villeneuve werd snel van antwoord gediend door Enzo Ferrari zelf, die zijn idee deelde met de Canadees.

Villeneuve was razend. Zijn gelaatsuitdrukking tijdens de ceremonie sprak boekdelen. Zodra de ceremonie was afgelopen verliet Villeneuve het circuit, en zwoer nooit nog met Pironi een woord te wisselen.

Twee weken later in Zolder scheen hij nog altijd over zijn weggegeven overwinning te lijden. Op de weg naar de pits, na een snelle kwalificatie-ronden, reed hij tegen de veel tragere wagen van Jochen Mass op.

Villeneuve's uitloopronden waren altijd even snel als zijn snelle ronden. Mass reed opzij, om hem door te laten, met de veronderstelling dat Gilles een snelle ronde zou gaan rijden. Daardoor werd de pitingang geblokkeerd, en Gilles knalde op Mass' wagen. Door de botsing vloog de Ferrari door de lucht...

Men probeerde Villeneuve nog ter plaatse te reanimeren. Maar zijn verwondingen waren dodelijk. Villeneuve stierf nog dezelfde avond in een ziekenhuis in de buurt.

Zijn dood was een schok. De bedroefdheid over het verlies van de Canadees zat diep. Zelfs Arnoux, zijn aartsrivaal van de Dijon-race, gaf toe dat hij twee dagen lang huilde.

Pironi's loopbaan duurde niet veel langer. In Hockenheim verbrijzelde hij beide benen tijdens een vrije oefensessie. In 1987 zou hij bij een speedboat race het leven laten, enkele weken nadat zijn vriendin het leven schonk aan een tweeling. Eén van hen werd Gilles gedoopt.

Brob: F1racing.nl, formule1.nl, f1-geschiedenis.be

8 juli 1982: De drie fouten van Toni Schumacher tegenover Patrick Battiston

$
0
0
In het kolkende Sanchez Pizjuan-stadion is het even stil, voordat een oorverdovend fluitconcert losbarst. Het is het begin van alle tumult rond het incident van het WK van 1982. De doelman Toni Schumacher die om 22.08 uur letterlijk zijn Franse tegenstander Patrick Battiston in de grond heeft geboord. 


Een botsing die de wereld doet gruwelen. De 25-jarige Franse verdediger ligt knock-out op het veld en pas later in het ziekenhuis kan de balans worden opgemaakt. 
Zeven gebroken tanden, een zware hersenschudding, zwaar gekneusde jukbeenderen en een verschoven nekwervel. Voor de carrière van Patrick Battiston wordt gevreesd. 

Battiston komt er weer bovenop, maar wat bezielde Harald 'Toni' Schumacher om zo meedogeloos de Fransman te torpederen?

Hardheid
In 1979 debuteerde Schumacher in het nationale elftal, korte tijd later stond hij tijdens het EK in Italië weer in het doel. De Beierse keeper Sepp Maier had een ernstig auto-ongeluk gehad: Schumacher bewees zijn hardheid. 

Tijdens de training brak hij een vinger, zei niets tegen trainers of medespelers, maar liet door zijn handschóenenfabriek een speciale handschoen met ingebouwd gipskorset maken. 

Toni werd de held van Rome. Niemand kon meer om hem heen, niemand durfde een openlijke confrontatie met hem aan. Hij werd aanvoerder van Köln en van het nationale elftal. Over zijn ambities zei hijzelf eens. "Mijn eerzucht is zelfvernietigend." 

Geen interesse
Zijn eerzucht betekende in 1982 ook bijna het einde van zijn loopbaan. De tv-beelden zijn honderden keren vertoond: Toni Schumacher rent op Patrick Battiston toe en ramt hem tegen de grond. Terwijl de Fransman ernstig geblesseerd blijft liggen; loopt Schumacher ogenschijnlijk ongeïnteresseerd naar zijn doel. 

Nog nooit is overal in de wereld zo emotioneel gereageerd op een overtreding. "Schumacher,. het monster van Sevilla, moordenaar, Schumacher SS. 

In zijn boek staat hij uitvoerig stil bij deze scène. Het is een emotioneel deel, waarin duidelijk naar voren komt dat zijn inzet en concentratie alle andere gevoelens domineerden.

Oorzaak
"Ik  was overgemotiveerd, waanzinnig geconcentreerd. Deze wedstrijd was voor mij een kans, de laatste kans om onze verpeste reputatie op te vijzelen. Ik ren mijn doel uit. Battiston komt op mij toe. Uit ervaring weet ik dat hij de bal over mij heen wil liften."

"Ik spring hoog, Patrick raakt de bal niet goed. Als je in de lucht bent kan je je eigen 'snelheid niet' meer remmen, je kunt je hooguit. een beetje wegdraaien. Een keeper is geen vliegtuig. Met uitgestrekte knieën vloog ik op hem toe. 

Op het laatste moment kon ik mij nog iets draaien. Ik raakte zijn hoofd met mijn achterwerk, of mijn heup. Hij viel, ik ook. De bal rolde langs het doel."

"Een blik op de grensrechter. Dat doen wij keepers bijna altijd. Geen reactie! Alles oké, ik rolde de bal uit, draaide mij  om. Patrick lag op de grond, ik liep hem voorbij. Je moet er naar toe, dacht ik. Maar, daar stonden al scheldend en dreigend Tresor en Tigana. "Als je er nu heen gaat komt er rotzooi," dacht ik. 

Ik bracht het dus niet op naar Battiston te gaan om hem te troosten. Ik kón niet, hoewel het op dat moment mogelijk wel het beste was geweest. Mijn éérste fout." 

Dé tweede fout maakte Schumacher toen hij hoorde dat Battiston twee tanden kwijt was: "Als dat alles is, ben ik best bereid twee jacketkronen voor hem te kopen." 

Schumacher in zijn boek: "Er was géén haar op mijn hoofd dié er aan dacht het te hebben over de geblesseerde Battiston. Het was een pak van mijn hart. In feite was ik bang geweest dat hij een hersenschudding had, of misschien wel in coma lag."


Ik bracht het dus niet op naar Battiston te gaan om hem te troosten. Ik kón niet, hoewel het op dat moment mogelijk wel het beste was geweest

De derde fout volgde snel. Schumacher, meegesleept in de overwinningsroes van zijn team, dacht geen seconde meer aan de Fransman. "En geen mens in ons begeleidingsteam kwam op die gedachte. Niemand dacht eraan naar het ziekenhuis te gaan, bloemen te kopen. Ik zou aan Battistons ziekbed zijn gebleven tot ik had gehoord dat alles weer oké Alleen had iemand mij er heen moeten brengen."

Verbroedering
De verbroedering kwam veel later. Schumacher: "Ik geloof dat ik tranen in mijn ogen had. De manier waarop Patrick mij tegemoet is gekomen, was voor mij een enorme opluchting. We geven elkaar de hand', zei hij, "misschien worden we zelfs nog vrienden. De zaak van Spanje is voor mij voorbij."



Bron: Nieuwsblad van het Noorden, De Telegraaf

1 mei 1994: Ayrton Senna overlijdt in ramp Grand Prix op Imola

$
0
0


Drievoudig wereldkampioen Ayrton Senna overlijdt op 1 mei 1994  na een ongeluk met zijn Formule I-racewagen in de Grote Prijs van San Marino op het circuit van Imola in Italië. De Braziliaan, een legende uit de racesport, is op circuit niet het enige slachtoffer. Daarmee wordt de Grand Prix van San Marino één van de grootste ramp Grand Prix in de geschiedenis van de Formule 1.

Zaterdag was de Oostenrijker Roland Ratzenberger al dodelijk verongelukt tijdens de trainingen. Bovendien ontsnapte de Braziliaan Rubens Barrichello vrijdag aan de dood en raakten op zondag vier technici en tien toeschouwers gewond. 

De 34-jarige Braziliaan Senna, die werd beschouwd als de beste coureur van zijn generatie en dit jaar favoriet was voor het wereldkampioenschap, reed tijdens de race in de zevende ronde van de wedstrijd rechtdoor waar de weg naar links boog. 

Zijn wagen botste met een snelheid van ongeveer tweehonderdzeventig kilometer per uur frontaal op een betonnen muur. Hij was bewusteloos toen hij uit het wrak werd gehaald en met een helicopter naar een ziekenhuis in Bologna werd vervoerd. 

Volgens doktoren was Senna's voorhoofd verbrijzeld en was opereren onmogelijk. Senna raakte in een coma en werd vier uur na het ongeluk 'klinisch' dood verklaard. 

Hij werd, zo schrijft de Italiaanse wet voor, na het ongeluk nog enkele uren kunstmatig in leven gehouden. 

Imola is één van de allersnelste Formule I-circuits. Zaterdag was Ratzenberger met een snelheid van ruim driehonderd kilometer per uur uit de bocht gevlogen. Hij brak daarbij zijn nek. Vrijdag was de Braziliaanse coureur Rubens Barrichello ontsnapt aan de dood. Hij stapte met lichte kneuzingen uit zijn zwaar verongelukte wagen. De Grand Prix werd gisteren na het ongeluk van Senna stilgelegd, opnieuw gestart en gewonnen door Schumacher. 

Bij een pitsstop verloor een van de wagen een wiel waarna vier monteurs werden aangereden. Een van hen brak een been, een ander werd met shock opgenomen in een ziekenhuis. Bij een botsing tijdens de start vlogen er brokstukken in het publiek waardoor er negen toeschouwers en én politieman gewond raakten. 

Ayrton Senna had zijn eigenaardigheden, maar zowel vriend als vijand koesterden vooral een diepe — soms afgunstige — bewondering voor zijn absolute vakmanschap, professionalisme en gedrevenheid.


Die aspecten tilden Senna — ook in zijn geboorteland Brazilië waar hij als een volksheld werd vereerd — uit boven het prototype van de gemiddelde Formule I-coureur.

Op het circuit straalde Senna in tegenstelling tot de meeste van zijn collega's nog iets uit van het avontuur dat de Formule I in het verleden zo aantrekkelijk maakte.

Toen het grote geld, de sponsors, de elektronika en de politiek van het overkoepelende raceorgaan de FIA het miljardenspektakel nog niet beheersten, maar de capaciteiten van de rijder centraal stonden. Het constant zoeken naar snelheidslimieten die zelfs volgens de maatstaven van gerenommeerde collega's niet voor mogelijk werden gehouden bestempelde Senna tot de koning van de pole-positions. 

Zijn eigenaardige gedrag werd door collega's uitsluitend geaccepteerd omdat hij de beste was, een vakmanschap dat zelfs schoorvoetend moest worden erkend door andere groten uit het tijdperk Senna als Nigel Mansell, Alain Prost, Niki Lauda en Nelson Piquet. 

Senna was een mysterie voor velen. In zijn succesjaren bij McLaren had Ron Dennis een Mexicaan, Joe Ramirez, ingehuurd omdat die met zijn Latijnsamerikaanse inslag tenminste nog enig contact had met Senna, die kort van stof was in zijn commentaar op crashes en mislukte races. 

In 1994 reed Senna voor het eerst voor Williams. Senna voelde zich niet echt thuis in de nieuwe Williams, waarmee hij de eerste twee races van dit seizoen onbegrijpelijk in de fout ging voor een coureur van zijn kaliber.


Ook voor de race op Imola zou hij na het fatale ongeluk bij de training van de Oostenrijker Ratzenberger telefonisch tegen zijn vriendin hebben geklaagd dat de race „onder een slecht gesternte stond." 

Senna had wel wat met hogere machten en geloof in het lot. In Monte Carlo — waar 'magie' Ayrton weer eens een onwerkelijk snelle trainingsronde had gerealiseerd — verklaarde hij tijdens een interview eens met zachte, bijna zalvende stem, dat hij een vreemd licht in de tunnel onder hotel Loews had waargenomen en dat hij het gevoel had alsof een hogere macht het stuur van hem had overgenomen. 

Zijn geloof in de Heer, dat volgens Senna door journalisten volslagen verkeerd is geïnterpreteerd, bleef de laatste tijd in interviews onbesproken. Hoewel hij op de renbaan vaak over een beschermengel beschikte. 

Bijvoorbeeld bij de crash met 220 kilometer per uur waarbij hij in Mexico recht in de vangrails knalde. Of bij de lakonieke manier waarop hij in 1991 — eveneens in Mexico — onder zijn wagen vandaan kroop nadat hij bij 250 kilometer per uur over de kop was geslagen en met zijn bolide in het zand terecht was gekomen. 

Niki Lauda borduurde in zijn commentaar door op de ‘hogere machten’: „Aan de auto van Senna mankeerde vrijwel zeker iets", meende oud-wereldkampioen Lauda die de race op televisie volgde. „God heeft de Formule I de laatste jaren beschermd. Een engelbewaarder zweefde voortdurend boven het circus. Van de ene op de andere dag is hij daarmee gestopt."

Op zondag 1 mei 1994 ging het mis. Goed mis. Eén van de grootste rijders aller tijden is de Formule I daarmee ontvallen.

Bronnen: Trouw, Volkskrant, Parool, Telegraaf

Ook vandaag: 
  • [message]
    • ##calendar##  Sportvandaag
      • 1985 - Het Nederlands voetbalelftal speelt met 1-1 gelijk tegen Oostenrijk in de WK-kwalificatiereeks. Wim Kieft opent de score voor Oranje in de 55ste minuut.
        1994 - Formule 1 coureur Ayrton Senna verongelukt tijdens de Grand Prix van San Marino op het circuit van Imola.
        1994 - Ajax wordt kampioen van Nederland
    • ##history##  Sporthistorie
      • 1994 - Formule 1 coureur Ayrton Senna verongelukt tijdens de Grand Prix van San Marino op het circuit van Imola.
    • ##birthday-cake##  Jarig vandaag
    • ##calendar##  Event
      • Geen events

8 juli 1990: Maradona verliest van Duitsland

$
0
0
In 1990, nadat hij de Italiaanse competitie had gewonnen met Napoli deed Diego Maradona mee aan het WK in Italië. Dankzij zijn enkelblessure kon hij nooit het niveau halen van 4 jaar eerder en werd in de finale verloren van Duitsland. Maradona haalde alvorens die finale te verliezen echter nog wat mooie kunsstukjes uit.


In 1990 leidt Maradona Argentinië nog eenmaal naar de finale van het WK in Italië, maar het WK is geen pretje voor de Argentijn.

Een enkelblessure – en wellicht zijn spelende drugsverslaving – zorgt ervoor dat een nieuw wereldkampioenschap buiten bereik van de Argentijnen blijft.

Toch is het knap wat Argentinië onder Maradona laat zien. De openingswedstrijd wordt verloren van Cameroun (1-0). Met de nodige moeite wordt de derde plaats in de poule bereikt.

Op het WK van 1990 zijn er nog 24 deelnemers. De beste twaalf teams worden aangevuld met de beste vier beste nummers drie. Het is hetzelfde omslachtige model als dit jaar voor het EK wordt gebruikt.

Tegen de grote concurrent
Argentinië treft daarom in de tweede ronde Brazilië. Maradona die op halve kracht speelt in een middelmatig elftal, zorgt door één wonderschone actie dat Claudio Cannigia vrij voor de keeper komt. De Argentijn met de lange blonde lokken passeert de Braziliaanse doelman Taffarel in de lange hoek.

Na dit succes verslaat Argentinië het Joegoslavië van Stojkovic na strafschoppen. Maradona krijgt het in de halve finale zelfs voor elkaar om de traditionele verdeeldheid in Italië uit te spelen. De halve finale wordt gespeeld in Napels en Maradona verwacht toch minstens dat heel Napoli voor hem juicht. Heeft hij ze immers niet altijd vreugde geschonken bij Napoli? 

Dat zorgt in Napoli voor de nodige polemieken. Ja, ze zijn Italiaan. Maar heeft Diego hier geen gelijk? Gaan we wel juichen voor die arrogante Romeinen? Die minachtende Milanezen? Maradona laat Napoli in verwarring achter.

Argentinië en Italië spelen gelijk, 1-1 en strafschoppen moeten wederom de beslissing brengen. Argentinië wint ook deze strijd en strompelt de finale in. Schoppend, sarrend en zuigend halen de straatbandieten van Buenos Aires de finale. Zowat iedereen behalve Pluisje, is geblesseerd, geschorst of uit vorm.



In tegenstelling tot vier jaar geleden lukt het West-Duitsland dit maal wel op wereldkampioen te worden. In de finale wordt Argentinie met 1-0 verslagen

Maradona meende dat er een complot was tegen hem, omdat in de finale Duitsland een zeer twijfelachtige strafschop had gekregen. Maar de Argentijn zou toch ook moeten erkennen dat het halen van de finale ditmaal het hoogst haalbare was voor een zeer pover Argentijns team dat eerder vechtlust had, dan voetbalkunde.

WK-finale 1990
  • [tab]
    • Uitslag
      • ARGENTINIË—WEST-DUITSLAND O-1 (0—0)
        Stadio Olimpico Rome. Scheidsrechter: Codesal (Mex). Toeschouwers: 73.603.

        SCOREVERLOOP: 83. Brehme 0—l (strafschop).

        BIJZONDERHEDEN: Rode kaarten: 63. Monzon (Arg). 86. Dezotti (Arg). Gele kaarten: 6. Dezotti (Arg), 51. Voller (WDId), 82. Trogllo (Arg), 86. Maradona (Arg). 
    • Opstellingen
      • ARGENTINIË: Goycochea; Serrlzuela, Simon, Ruggeri (46. Monzon), Lorenzo; Sensini. Trogllo, Burruchaga (51. Calderon), Basualdo; Dezotti, Maradona.

        WEST-DUITSLAND: lllgner; Berthold (71. Reuter), Kohier, Buchwald, Augenthaler, Brehme; Hassler. Matthaus, Littbarski; Klinsmann, Voller.

Bron: Het Vrije Volk

8 juli 1982: De drie fouten van Toni Schumacher tegenover Patrick Battiston

$
0
0
In het kolkende Sanchez Pizjuan-stadion is het even stil, voordat een oorverdovend fluitconcert losbarst. Het is het begin van alle tumult rond het incident van het WK van 1982. De doelman Toni Schumacher die om 22.08 uur letterlijk zijn Franse tegenstander Patrick Battiston in de grond heeft geboord. 


Een botsing die de wereld doet gruwelen. De 25-jarige Franse verdediger ligt knock-out op het veld en pas later in het ziekenhuis kan de balans worden opgemaakt. 
Zeven gebroken tanden, een zware hersenschudding, zwaar gekneusde jukbeenderen en een verschoven nekwervel. Voor de carrière van Patrick Battiston wordt gevreesd. 

Battiston komt er weer bovenop, maar wat bezielde Harald 'Toni' Schumacher om zo meedogeloos de Fransman te torpederen?

Hardheid
In 1979 debuteerde Schumacher in het nationale elftal, korte tijd later stond hij tijdens het EK in Italië weer in het doel. De Beierse keeper Sepp Maier had een ernstig auto-ongeluk gehad: Schumacher bewees zijn hardheid. 

Tijdens de training brak hij een vinger, zei niets tegen trainers of medespelers, maar liet door zijn handschóenenfabriek een speciale handschoen met ingebouwd gipskorset maken. 

Toni werd de held van Rome. Niemand kon meer om hem heen, niemand durfde een openlijke confrontatie met hem aan. Hij werd aanvoerder van Köln en van het nationale elftal. Over zijn ambities zei hijzelf eens. "Mijn eerzucht is zelfvernietigend." 

Geen interesse
Zijn eerzucht betekende in 1982 ook bijna het einde van zijn loopbaan. De tv-beelden zijn honderden keren vertoond: Toni Schumacher rent op Patrick Battiston toe en ramt hem tegen de grond. Terwijl de Fransman ernstig geblesseerd blijft liggen; loopt Schumacher ogenschijnlijk ongeïnteresseerd naar zijn doel. 

Nog nooit is overal in de wereld zo emotioneel gereageerd op een overtreding. "Schumacher,. het monster van Sevilla, moordenaar, Schumacher SS. 

In zijn boek staat hij uitvoerig stil bij deze scène. Het is een emotioneel deel, waarin duidelijk naar voren komt dat zijn inzet en concentratie alle andere gevoelens domineerden.

Oorzaak
"Ik  was overgemotiveerd, waanzinnig geconcentreerd. Deze wedstrijd was voor mij een kans, de laatste kans om onze verpeste reputatie op te vijzelen. Ik ren mijn doel uit. Battiston komt op mij toe. Uit ervaring weet ik dat hij de bal over mij heen wil liften."

"Ik spring hoog, Patrick raakt de bal niet goed. Als je in de lucht bent kan je je eigen 'snelheid niet' meer remmen, je kunt je hooguit. een beetje wegdraaien. Een keeper is geen vliegtuig. Met uitgestrekte knieën vloog ik op hem toe. 

Op het laatste moment kon ik mij nog iets draaien. Ik raakte zijn hoofd met mijn achterwerk, of mijn heup. Hij viel, ik ook. De bal rolde langs het doel."

"Een blik op de grensrechter. Dat doen wij keepers bijna altijd. Geen reactie! Alles oké, ik rolde de bal uit, draaide mij  om. Patrick lag op de grond, ik liep hem voorbij. Je moet er naar toe, dacht ik. Maar, daar stonden al scheldend en dreigend Tresor en Tigana. "Als je er nu heen gaat komt er rotzooi," dacht ik. 

Ik bracht het dus niet op naar Battiston te gaan om hem te troosten. Ik kón niet, hoewel het op dat moment mogelijk wel het beste was geweest. Mijn éérste fout." 

Dé tweede fout maakte Schumacher toen hij hoorde dat Battiston twee tanden kwijt was: "Als dat alles is, ben ik best bereid twee jacketkronen voor hem te kopen." 

Schumacher in zijn boek: "Er was géén haar op mijn hoofd dié er aan dacht het te hebben over de geblesseerde Battiston. Het was een pak van mijn hart. In feite was ik bang geweest dat hij een hersenschudding had, of misschien wel in coma lag."


Ik bracht het dus niet op naar Battiston te gaan om hem te troosten. Ik kón niet, hoewel het op dat moment mogelijk wel het beste was geweest

De derde fout volgde snel. Schumacher, meegesleept in de overwinningsroes van zijn team, dacht geen seconde meer aan de Fransman. "En geen mens in ons begeleidingsteam kwam op die gedachte. Niemand dacht eraan naar het ziekenhuis te gaan, bloemen te kopen. Ik zou aan Battistons ziekbed zijn gebleven tot ik had gehoord dat alles weer oké Alleen had iemand mij er heen moeten brengen."

Verbroedering
De verbroedering kwam veel later. Schumacher: "Ik geloof dat ik tranen in mijn ogen had. De manier waarop Patrick mij tegemoet is gekomen, was voor mij een enorme opluchting. We geven elkaar de hand', zei hij, "misschien worden we zelfs nog vrienden. De zaak van Spanje is voor mij voorbij."



Bron: Nieuwsblad van het Noorden, De Telegraaf

James Hunt wil graag de Hunt van vroeger blijven

$
0
0
„Hello", roept James Hunt, gekleed in T-shirtje en spijkerjackie, waarna hij op zijn al wat versleten tennisschoenen doorloopt naar 'de groene tafel vol microfoons. Hij weet wat hem te wachten staat. Alwéér een 'persconferentie en alwéér dezelfde vragen. De Telegraaf is op 30 december 1976 op de persconferentie van James Hunt en doet verslag van het festival waar de zeer populaire playboy Hunt het middelpunt is.



„Dit gaat .nu zo weken achter elkaar door. Altijd dezelfde vragen, terwijl iedereen denkt dat hij een nieuwe heeft bedacht. Ik bewonder James dat hij dat allemaal nog zo volhoudt. We tellen de tijd momenteel in minuten.

Van de dag dat hij kampioen werd (24 oktober op het Japanse Fuji-circuit-CD) heeft hij amper vrij gehad. Ik heb zelfs al eens de speeches voor hem moeten doen. Hij was bijna zenuwziek. Helemaal op. ledereen wil hem zien en met hem praten. Elke wereldkampioen kent dat probleem, alleen is James een soort cultusfiguur. Hij is publiekelijk bezit geworden. Dat moet eens ophouden, want ergens moet het wel invloed op hem hebben”.

Aan het woord is Patrick McNeally, de manager van wereldkampioen Formule 1, James Hunt. Wereldkampioen zijn, brengt veel aandacht met zich mee. Maar naast wereldkampioen is Hunt ook een mooie jongen en een echte rokkenjager. In de jaren '70 ben je dan ook al opgejaagd wild.

De nieuwe status heeft hem niet veranderd, zegt Hunt zelf. Verontwaardigd: „Ik ben niet anders geworden! Het zijn de mensen, die mij opeens anders benaderen. Dat gevoel heb ik tenminste."

Het succes van Hunt gaat ten koste van zijn huwelijk met Suzy, die overigens al snel weer onderdak vindt bij acteur Richard Burton. Financieel gaat het hem ook goed. Het Marlboro/McLaren-contract levert hem 700.000 gulden op, terwijl van diverse reclameobjecten het geld eveneens binnenstroomt.

„ledereen denkt dat Niki anders is dan ik. Dat is niet waar. Hij houdt er ook van zich te amuseren. Hij moet zich alleen bij Ferrari serieus tonen: niet roken en drinken. In Italië is me gevraagd waarom ik wel en Niki niet rookt. Ik zei toen, dat Niki ook rookt, alleen stiekum in de toiletten.”

"Ik wil niet anders behandeld worden. Plotseling ben ik knapper en intelligenter. Ze zien je nu als een god, maar dat wil ik niet. Je wordt dan al gauw een onaardig mens. Daar moet ik erg voorzichtig mee zijn."

Hunt doet zijn best om dezelfde Hunt van vroeger te zijn, toen hij zich als brokkenpiloot in de Formule Ford en Formule 3 de bijnaam James Shunt toe eigende. Nog steeds is hij goed bevriend met zijn makkers uit die periode.

Als Hunt de Grand Prix op Zandvoort wint, viert hij die overwinning tot diep in de nacht in het tentenkamp. Daar immers vertoeven zijn vrienden, die geen hotel konden betalen.

Over doping: „Ik gebruik het niet, omdat ik de uitwerking niet ken. Ik ga dan misschien fouten maken en die kunnen 'me fataal zijn. Ik ken nu mijn grenzen."

"Ik vermaak mij nog steeds, ondanks alles"zegt Hunt. Persconferenties zoals deze op een doordeweekse decemberdag in Parijs, die hoeven helemaal niet van hem. Dat er in Parijs dan weer veel mooie meisjes wonen is dan weer meegenomen.

Manager McNeally, die zowel Hunt als Jackie Stewart goed kent: „Het zijn twee verschillende mensen. James geniet echt van het leven, terwijl Jackie meer een technicien is, die een klinische manier van leven leidde. James houdt van de mensen. Zet rustig 500 handtekeningen als hij dat nodig vindt". Het is de uitlaatklep voor de eenvoudige Hunt. De erkenning irriteert hem soms, maar het levert hem ook de adrenaline op waarmee hij prestaties kan leveren.

Bron: Telegraaf, 31 december 1976

Jarig op 1 april: Rob Baan, bondscoach voor twee slechts duels, maar wel historisch

$
0
0

Rob Baan heeft een rijke en lange loopbaan als coach en technisch manager. Als bondscoach is hij maar twee duels actief. Hij vervangt Jan Zwartkruis en wordt al snel opgevolgd door Kees Rijvers. Maar in die twee duels doet hij wel twee bijzondere dingen. 

Baan kwam van FC VVV en werd assistent-bondscoach onder Jan Zwartkruis en gaf les aan de trainersopleiding van de KNVB. Nadat Zwartkruis in januari 1981 zijn ontslag nam, was Baan korte tijd als interim-trainer de eindverantwoordelijke voor het Nederlands elftal. 

In de eerste interland onder zijn leiding, thuis tegen Cyprus in februari 1981, baart hij opzien door in zijn selectie geen spelers van Ajax op te nemen. In de opstelling stonden Romeo Zondervan en zeven spelers van AZ'67 (John Metgod, Spelbos, Hovenkamp; Arntz, Peters, Jonker; Pier Tol). Nederland won met 3-0. 

Geen Ajacieden was heel bijzonder maar niet in die tijd. Ajax verkeerde in een heuse crisis. De ploeg draaide voor geen meter en was flink aan het verjongen. Wellicht had alleen Piet Schrijvers een uitnodiging kunnen verwachten, maar de forse doelman deelde in de malaise. 

Bij de volgende interland, op 25 maart 1981 tegen Frankrijk (1-0 zege), zat de nieuwe bondscoach Kees Rijvers op de bank, hoewel zijn contract nog niet formeel was ingegaan. Op 29 april 1981 mocht Baan vervolgens weer de honneurs waarnemen, in een met 0-1 gewonnen wedstrijd in en tegen Cyprus. Vanaf 1 juli 1981 was Baan weer assistent, onder Rijvers.

We noemden hem al eerder, Romeo Zondervan. Dat is het tweede bijzondere wapenfeit van Baan, het debuut van deze speler van Fc Twente. Zondervan is van Surinaamse afkomst. In de jaren '50 heeft Humpfrey Mijnals al gedebuteerd als Surinamer voor Oranje. Maar daarna is het lange tijd stil. Pas als de emigratie van Suriname naar Nederland op gang komt, stromen er langzaam jongens door richting Oranje. Zondervan is de eerste. 

Boven de mond van Zondervan kriebelt een vlassige snorretje dat dertig jaar geleden jongemannenmode was. Op het hoofd bloeit een grote bos zwart kroeshaar.


In 1981 wordt je als international nog aangeschreven. 'Het is een genoegen je te kunnen mededelen', aldus begint bondscoach Rob Baan de uitnodiging om mee te doen aan een interland tegen Cyprus. 

Het zou de eerste en de laatste keer zijn dat Zondervan voor Nederland het voetbalveld betrad. Maar wel als 'voorganger' van een illustere generatie Surinaamse voetballers zoals Gullit en Rijkaard, die kort daarna Oranje komen versterken.
  • [message]
    • ##birthday-cake## Jarig op 1 april: 
      • 1909 - Bill Whitehouse, Brits autocoureur (overleden 1957)
        1916 - Peter Knegjens, Nederlands sportverslaggever, presentator en reclamemaker (overleden 1996)
        1919 - Percy Oliver, Australisch zwemkampioen (overleden 2011)
        1928 - Michail Koman, Sovjet-Oekraïens voetballer en trainer (overleden 2015)
        1933 - Leo Canjels, Nederlands voetballer en voetbaltrainer (overleden 2010)
        1943 - Rob Baan, Nederlands sportbestuurder en voetbaltrainer
        1947 - Tonny Bruins Slot, Nederlands voetbaltrainer en -analyticus
        1948 - Alain Vasseur, Frans wielrenner
        1953 - Alberto Zaccheroni, Italiaans voetbalcoach
        1954 - Giancarlo Antognoni, Italiaans voetballer
        1954 - Gordon Hill, Engels voetballer
        1955 - Roberto Pruzzo, Italiaans voetballer
        1958 - Tita, Braziliaans voetballer
        1958 - Tom van 't Hek, Nederlands hockeyer, hockeybondscoach en radiopresentator
        1960 - Frank Leistra, Nederlands hockeyer
        1962 - Henk Grim, Nederlands voetballer
        1964 - Erik Breukink, Nederlands wielrenner en ploegleider
Bron: Wikipedia, Volkskrant

1 april 2015: Sparta 127 jaar, 7 hoogtepunten

$
0
0
Sparta bestaat 127 jaar vandaag. De club is daarmee de oudste betaald voetbalclub van Nederland. In die jaren zijn er natuurlijk een hoop dingen gebeurd.  Een kort overzicht van Spartaanse hoogtepunten.


Rene van der Gijp kopt als Spartaan tegen Feyenoord op doel



Traditieclub Sparta
Het karakeristieke stadion met de torentjes midden in de wijk Spangen. Het rood-wit gestreepte tenue, geinspireerd op de Engelse club Sunderland en het clublied: S-P-A-R-T-A. Sparta ademt in alles traditie uit. Een Engels aandoende club die in heel het land over veel symphatie kan rekenen.

Kampioen 1959
In 1958 won Sparta voor de eerste maal de KNVB beker en een jaar later werd Sparta, voor het eerst sinds 1915, landskampioen.

Europacup duel met Glasgow Rangers
Als gevolg van het kampioenschap speelde Sparta in de Europa Cup I. Nooit eerder kwam een Nederlandse club in dit toernooi zo ver als Sparta. Na winst in de eerste ronde tegen IFK Göteborg lootte Sparta in de kwartfinale de Schotse landskampioen Glasgow Rangers. De thuiswedstrijd ging met 2-3 verloren, maar in Glasgow won Sparta onder het oog van 83.000 toeschouwers verrassend met 0-1. De Schotten trokken in de stromende regen, onder het oog van ruim duizend Nederlandse supporters, de beslissingswedstrijd op het Londense Highbury met 3-2 naar zich toe.

Eddie Treytel en de meeuw
Legendarisch is een gebeurtenis in de wedstrijd Sparta-Feyenoord op 15 november 1970. Met een hoge uittrap raakte Feyenoord keeper Eddy Treijtel een meeuw, die dood op het veld neerviel. Aanvoerder Hans Eijkenbroek van Sparta nam het dode dier ter hand  en gaf het aan een medewerker van Sparta. Enige jaren geleden schonk de familie van deze medewerker de originele meeuw aan het Sparta museum. Ook bij Feyenoord zegt men de meeuw te hebben, maar deze bewering wordt door alle ter zake beschikbare nieuwsbronnen ontkracht.

Bas van Noortwijk stopt de strafschoppen van HSV
Het kleine Sparta ontmoet op 2 oktober 1985 het grote Hamburger SV. Iedereen verwacht dat de Hamburgers dat varkentje wel zullen wassen. Zij hebben echter niet gerekend op de felle weerstand van Sparta. Het komt aan op strafschoppen en dan claimt Bas van Noortwijk zijn heldenrol. 
De wedstrijd wordt later bekend als  'Het wonder van Hamburg'. Hamburger SV is in de eerste ronde van de UEFA-Cup werd uitgeschakeld. Van Noortwijk maakt het verschil in de penalty-reeks.

Prominenten doelmannen
Jan van Beveren, Pim Doesburg, Ed de Goey. Totaal verschillende doelmannen, maar allemaal ex-Spartaan en international geweest. Sparta heeft een traditie van klasse-doelmannen.

Prominente spelers
Maar ook genoeg veldspelers behoren tot de top van Nederland. Bok de Korver,  Tonny van Ede, Tinus Bosselaar, Hans Eykenbroek, Ruud Geels, Danny Blind, Rene van der Gijp zijn enkele Spartanen die tijdens of na hun Sparta periode de nodige roem vergaren. Sparta staat jarenlang bekend om zijn uitstekende jeugdopleiding. Onder leiding van Jan Nijman stromen er jaarlijks vele talenten door. Het is vooral eind jaren '70 en begin jaren '80 de levensader van Sparta waardoor men ondanks een dan verouderd stadion en minder toechouwers kan overleven in de Eredivisie.

Bondscoaches Van Gaal en Advocaat
Sparta heeft ook enkele bondscoaches voortgebracht. De huidige bondscoach Louis van Gaal was bij Sparta jarenlang strateeg op het middenveld. Hij speelde zelfs een tijd samen met Dick Advocaat. Ook een ex-bondscoach. 

Sportgeschiedenis april: Jan Raas heerst in Gold Race

$
0
0
Een grote groep sprint richting finish in Meerssen. Alhoewel het grootste gedeelte van de groep nog in volle sprint is, heft de man links zijn handen al ten hemel. Jan Raas wint op 5 april 1980 voor de vierde maal de Amstel Gold Race. 




1 april:
1888 - In Rotterdam wordt voetbalclub Sparta opgericht.
1998 - Scheidsrechter Mario van der Ende moet de halve finale in de Champions League (Real Madrid - Borussia Dortmund) ruim 90 minuten uitstellen omdat een van de doelpalen vlak voor aanvang afbreekt. Een ander doel is niet aanwezig en moet van een acht kilometer verderop gelegen amateurveld worden aangevoerd.

2 april:
1956 - In de wedstrijd Feyenoord-De Volewijckers scoort Henk Schouten negen doelpunten.
1978 - In Buenos Aires verliest Nederland in de finale van het WK hockey met 3-2 van Pakistan
1981 - Bernard Hinault wint de zestiende editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.

4 april:
1982 - De Belgische wielrenner René Martens wint de klassieker de Ronde van Vlaanderen.

5 april:
1978 - Het Nederlands voetbalelftal wint in Tunis met 4-0 van Tunesië in de voorbereiding op het WK voetbal 1978 in Argentinië. Debutant Dick Nanninga scoort twee keer. Andere debutanten zijn Arnold Mühren en Piet Wildschut.
1980 - Jan Raas wint voor de vierde opeenvolgende keer Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1987 - De Belgische wielrenner Claude Criquielion wint de Ronde van Vlaanderen. De ronde heeft een wonderlijk incident: koploper Jesper Skibby wordt door de koersdirecteur van zijn fiets gereden.

6 april:
1986 - Adrie van der Poel wint de wielerklassieker de Ronde van Vlaanderen.

7 april:
1968 - Jim Clark verongelukt op de Hockenheimring Baden-Württemberg.
1973 - Eddy Merckx wint de achtste editie van de Amstel Gold Race.

8 april:
1990 - Wielrenner Eddy Planckaert wint de 88e editie van Parijs-Roubaix.

9 april:
1977 - Jan Raas wint voor de eerste keer Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.

10 april:
1960 - Wielrenner Pino Cerami wint Parijs-Roubaix op 38-jarige leeftijd.
1983 - Hennie Kuiper wint de voorjaarsklassieker Parijs-Roubaix.

11 april:
1982 - De Italiaanse wielrenner Silvano Contini wint de klassieker Luik-Bastenaken-Luik.
1986 - In Karachi eindigt de Nederlandse hockeyploeg als zesde en laatste bij het toernooi om de Champions Trophy.

12 april:
1981 - Bij de terugkeer op het hoogste niveau, het wereldkampioenschap ijshockey voor A-landen in Zweden, verliest de Nederlandse ploeg met 10-1 van de Sovjet-Unie.

13 april:
1969 - Wielrenner Walter Godefroot wint Parijs-Roubaix.
1974 - Gerrie Knetemann wint de negende editie van de Amstel Gold Race.
1975 - Wielrenner Roger De Vlaeminck wint zijn derde Parijs-Roubaix.
1986 - Golfer Jack Nicklaus wint zijn zesde Masters toernooi.
1997 - Tiger Woods wordt de jongste golfer die het Masters Toernooi wint.


14 april:
1971 - De Ierse grensrechter David Barrett raakt bewusteloos als hij in PSV-stadion een bierblikje tegen zijn hoofd krijgt.
1979 - Jan Raas wint voor de derde opeenvolgende keer Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1982 - Het Nederlands voetbalelftal verslaat Griekenland met 1-0 in een oefenduel in Eindhoven. Verdediger Edo Ophof scoort. Gerald Vanenburg (Ajax) en Jurrie Koolhof (PSV) debuteren voor Oranje, terwijl Jan Poortvliet (19de) en Piet Wildschut (11de) hun laatste interland spelen.


15 april: 
1947 - Jackie Robinson maak zijn debuut voor het honkbalteam van de Los Angeles Dodgers, en doorbreekt daarmee de rassensegregatie in die sport.
1967 - Arie den Hartog wint de tweede editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1989 - Bij de Hillsboroughramp in het stadion van Sheffield Wednesday FC in Engeland, komen 95 toeschouwers om het leven als 4000 voetbalfans zonder kaartje de overvolle tribunes opkomen.

16 april:
1972 - De 24-jarige Roger De Vlaeminck wint zijn eerste Parijs-Roubaix.
1996 - Wielrenner Johan Museeuw wint Parijs-Roubaix.

17 april:
1966 - De honderdste interland-voetbalwedstrijd tussen Nederland en België vindt plaats. Nederland wint met 3-1.
1988 - Adrie van der Poel wint de wielerklassieker Luik-Bastenaken-Luik.

18 april:
1969 - Guido Reybrouck wint de vierde editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1982 - De Nederlandse wielrenner Jan Raas wint de klassieker Parijs-Roubaix.

19 april: 
1978 - Eddy Merckx rijdt zijn laatste wielerkoers.

20 april:
1992 - Bettine Vriesekoop wordt Europese kampioene tafeltennis.

21 april:
1984 - Jacques Hanegraaf wint de negentiende editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1990 - Adrie van der Poel wint de 25ste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.

22 april:
1989 - Eric Van Lancker wint de 24ste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1998 - Het Nederlandse jacht BrunelSunergy wint de 7e etappe van Fort Lauderdale naar Baltimore in de Whitbread Round The World Race, de voorganger van de Volvo Ocean Race.
1995 - Mauro Gianetti wint de 30e editie van de Amstel Gold Race.
2000 - Erik Zabel wint de 35ste editie van de Amstel Gold Race.

23 april:
1983 - Phil Anderson wint de achttiende editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1988 - Jelle Nijdam wint de 23ste editie van de Amstel Gold Race.
1994 - Johan Museeuw wint de 29ste editie van de Amstel Gold Race.

24 april:
1982 - De Nederlandse wielrenner Jan Raas wint voor de vierde keer de klassieker Amstel Gold Race.
1993 - Rolf Jaermann wint de 28ste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1999 - Michael Boogerd wint de 34ste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race

25 april:
1970 - Georges Pintens wint de vijfde editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1976 - Het Nederlands voetbalelftal verslaat België in Rotterdam met 5-0 in de kwalificatiereeks voor het EK voetbal 1976, onder meer door drie treffers van Rob Rensenbrink.
1981 - Bij het wereldkampioenschap ijshockey voor A-landen in Zweden degradeert de herintredende Nederlandse ijshockeyploeg naar de B-poule na een nederlaag in het afsluitende duel van de verliezersgroep tegen West-Duitsland: 12-6.
1982 - De Nederlandse tafeltennisster Bettine Vriesekoop behaalt in Boedapest de Europese titel in het enkel- en het gemengddubbelspel.
1987 - Joop Zoetemelk wint de 22ste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1992 - Olaf Ludwig wint de 27ste editie van de Amstel Gold Race.
1998 - Rolf Jaermann wint de 33ste editie van de Amstel Gold Race.

26 april:
1986 - Steven Rooks wint de 21ste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1995 - In de EK-kwalificatiereeks gaat het Nederlands voetbalelftal in Praag met 3-1 onderuit tegen Tsjechië.
1997 - Bjarne Riis wint de 32ste editie van de Amstel Gold Race.

27 april:
1983 - Het Nederlands voetbalelftal gaat in Utrecht met 3-0 onderuit tegen Zweden. Drie spelers maken hun debuut voor Oranje in het vriendschappelijke duel: Wim Hofkens (Anderlecht), en de broers Erwin en Ronald Koeman (resp. FC Groningen en Ajax).
1985 - Gerrie Knetemann wint de 20e editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1991 - Frans Maassen wint de 26e editie van de Amstel Gold Race.
1996 - Stefano Zanini wint de 31e editie van de Amstel Gold Race.

28 april: 
1993 - Een vliegtuig met aan boord het Zambiaans voetbalelftal stort neer boven Gabon.

29 april:
1981 - Centrumspits Cees van Kooten luistert zijn debuut voor het Nederlands voetbalelftal op door in Nicosia de enige treffer te maken in de WK-kwalificatiewedstrijd tegen Cyprus.
1986 - Het Nederlands voetbalelftal speelt met 0-0 gelijk tegen Schotland in een oefenwedstrijd in Eindhoven. Danny Blind, John Bosman en John van 't Schip maken hun debuut voor Oranje, Michel Valke speelt zijn zestiende en laatste interland voor Oranje.
1987 - In de EK-kwalificatiereeks is het Nederlands voetbalelftal met 2-0 te sterk voor Hongarije. Aanvaller René van der Gijp speelt zijn laatste interland voor Oranje.

30 april:
1905 - Het Nederlands voetbalelftal speelt zijn eerste officiële interland. België was de tegenstander. Na negentig minuten was de stand 1-1; Nederland won uiteindelijk met 4-1..
1966 - Jean Stablinski uit Frankrijk wint de allereerste editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race.
1975 - Het Nederlands voetbalelftal verliest in Antwerpen met 1-0 van België in een vriendschappelijke wedstrijd. Raoul Lambert maakt in de 78ste minuut het enige doelpunt. Oranje telt drie debutanten: Kees Kist, Frans Thijssen en Adrie van Kraaij.
1993 - In Hamburg wordt Monica Seles tijdens de kwartfinale door Günther Parche, een 38-jarige Duitser die fan was van Steffi Graf in haar schouder gestoken.

1 april 1977: Barcelona wil Cruijff voor twee jaar, maar wil Cruijff dat wel?

$
0
0

Al in 1974 tekent Johan Cruijff een contract met voorbedachte rade. In 1978 zal hij aan het einde van het seizoen stoppen. Een tweede WK behoort dan ook niet tot de mogelijkheden. Op 1 april 1977 doet FC Barcelona een verwoede poging de 'Messi van de jaren '70' nog een jaar langer vast te leggen.

Uit De Telegraaf van die dag: Bij de eerste contractbesprekingen met voorzitter Montal is Cruyff steeds uitgegaan van de mogelijkheid nog één jaar in Spanje te spelen, maar de onderhandelingspartners willen Cruyff voor twee jaar binden. 

Met het nieuwe contract is een som van bijna vier miljoen gulden gemoeid. FC Barcelona zou om de som te kunnen betalen grote stukken land moeten verkopen. 

De Spaanse club moet elke maand al miljoenen peseta's aan rente voor opgenomen leningen aflossen. 

Johan Cruyff blijft, zo verklaarde zijn schoonvader en manager Cor Coster gisteren in Amsterdam vasthouden aan een definitief afscheid van de voetbalwereld aan het einde van het komende seizoen.


Johan Cruyff kondigde na de interland tegen België, afgelopen zaterdag aan dat hij niet naar het wereldkampioenschap van Argentinité zal vertrekken, omdat hij aan het einde van het komende seizoen een punt achter zijn rijke carrière wil zetten.



Ook op 1 april: een dode bij een voetbalwedstrijd. Voetbalvandalisme
is vanaf begin jaren '70 in volle 'ontwikkeling'. Het zal tot midden jaren '80 duren
voordat het vandalisme wat meer onder controle is.


Bron: De Telegraaf, Het Vrije Volk

    De Italiaanse overheersing van 1994 en 1995. Vooral harder trainen jongens!

    $
    0
    0
    Over doping en wielrennen wordt al jaren meer dan genoeg verteld. We weten mede door de verschillende biografieeen en bekentenissen steeds meer over dit beladen onderwerp. Ik ben een wielerliefhebber en een 'outsider'. Ik weet en lees en hoor dus alles via de media en weet dus waarschijnlijk maar een fractie over verboden middelen in de sport. 


    Toch kom je als 'amateur sporthistoricus' veel te weten. Simpelweg door de verhalen van 20 jaar geleden terug te lezen. Die zeggen veel over de moraal van toen, maar ook over het gebrek aan kennis binnen de Nederlandse ploegen en bij de Nederlandse journalistiek. 'Papventjes' werden de Nederlandse wielrenners genoemd. 'Rije moesten ze'aldus Peter Post. 

    Hoogtestages? Gewoon op kop een extra snok eraan geven. Bovendien, wat heeft de sponsor aan een hoogtestage? Er moest toch ook publiciteit komen?

    De artikelen uit Trouw en de Volkskrant geven een onthutsend beeld van de staat van dienst van de sport midden jaren '90 en doen je soms in de lach schieten. 'Onze kilometers zijn beter dan die van anderen'. Was gezegd: Bjarne Riis.

    "Italianen trainen nu 50% meer dan ik deed. Ongelofelijk!" Aan het woord is Emanuelle Bombini. Bombini is in 1995 ploegleider van de Gewiss-ploeg. Dat is de ploeg die in 1994 fluitend de muur van Huy opreed. Drie Gewiss-rijders bleven vooraan over. Ze bediscussieerden met elkaar wie deze koers dan mocht winnen. Het deed bij de rest van het peloton de wenkbrauwen fronsen. 

    Bijna stil stond ie op de Muur. Zijn donkere ogen stonden nog donkerer dan normaal. Een harde 'Godver' met een zachte G. 'Ik begrijp het niet' zei Gert-Jan Theunisse. In de aanloop naar deze klassieker had hij tien uur (!) per dag getraind. En nog fietsten die Italianen hem voorbij. 'Wat moet ik doen? Nog meer op de fiets gaan zitten?'

    Tien uur per dag had Theunisse getraind en nog fietsten de Italianen hem voorbij

    Bombini heeft het antwoord: gewoon harder trainen. 'Veel trainen is de basis, het fundament. Vergelijk het met het fundament van een huis'. 

    De Nederlandse prof zit in 1995 vooral veel op de fiets. Kilometers worden er gemaakt. Veel kilometers. De Nederlander weet niet anders. Als je in februari niet met minimaal 6000 kilometer aan de start staat ben je bij voorbaat gezien. Het aantal kilometers was per jaar opgelopen, maar de methode bleef hetzelfde. Trainen, trainen, trainen. Dat deden we in 1950 en evengoed in 1990.

    'Onze kilometers zijn beter dan die van veel anderen'. Zegt Bjarne Riis. Riis is in 1995 lid van de Gewiss ploeg. De Deen heeft een opvallende ontwikkeling doorgemaakt. Hij is jarenlang knecht van Laurent Fignon en heeft de groots mogelijke moeite met iedere heuvel. 

    In Italiaanse dienst komt hij tot ontbolstering. Onder de vleugels van Giancarlo Ferretti komt hij tot opvallende prestaties en ontpopt hij zich tot ronderenner. In 1996 rijdt Riis voor Team Telekom en wint de Tour. 

    Met de wetenschap van nu, lees je vragend en bijna geirriteerd de krantenartikelen in die tijd. Natuurlijk is EPO niet zaligmakend. Van een ezel maak je ook met gebruik van verboden middelen geen renpaard. In 1995 gaat men echter snel voorbij aan de EPO. Het zijn de trainingsmethoden! Daarom zijn de Italianen ons voor. 

    Bombini wil in Trouw wel vertellen wat het percentage is van de post medische begeleiding: slechts 2% van het totale budget. Dus je ziet: de revival van het Italiaanse wielrennen is helemaal niet te wijten aan de medische ondersteuning. Wij hebben trainers en jullie niet.






    Nederlandse reactie
    In 1995 gaan de Nederlandse ploegen aan de slag. Er moet iets gebeuren. De kwaliteit van trainen moet verhoogd worden. De KNWU haalt Arie Koops binnen. Koops is oud-schaatstrainer. Hij gaat de bondscoaches ondersteunen.

    Jan Raas trekt Eugene Jansen aan. Jansen is atletiek coach, maar gaat ook de mannen van Raas intensief via op de persoon gerichte programma's trainen. Peter Post zoekt hulp bij Ludwig Vandeputte, een Belgisch trainer. 

    Post gaf aan Eddy Bouwmans toestemming om ook met Arie Koops aan de slag te gaan. 

    Wijlen Johan Woldendorp, schrijft het artikel voor Trouw in 1995. Hij merkt op dat 'de trainingen bij de frele Bouwmans nog niet werkten, wellicht werd hij te zwaar belast.' Eddy Bouwmans zou daar later heel anders tegenaan kijken, maar daarover later meer.

    De Nederlandse ploegleiders hameren in 1995 vooral op de trainingsarbeid. Walter Planckaert, in 1995 ploegleider in ruste, ziet geen probleem: 'We weten wel hoe het moet, maar je krijgt de renners met geen man en macht weg bij moeder de vrouw vandaan'. 

    Eugene Jansen ziet een ander probleem. Trainen zoals de Italianen kan in Nederland niet. Daarvoor is het in Nederland volgens Jansen te koud. 

    Theunisse trainde 10 uur per dag. Zonder succes. Rooks had van de Italianen gehoord dat ze meer aan de Interval-training moesten doen. 

    En hoogtestages!

    Rooks -en ook Theunisse- wilden graag hoogtestages. Maar daar was Cees Priem weer niet voor te porren. Waar in begin jaren '90 renners als Indurain, Bugno en Rominger beginnen met het selecteren van hun wedstrijden, en zich vaak op grote hoogten voorbereiden, daar wil Priem dat zijn renners kilometers maken. Veel koersen rijden. Zo had Priem het zelf ook gedaan. En had hij bij Raleigh daarmee niet veel succes gehad? 


    We moeten een ander type renner kweken. Het type renner dat ze in Italie hebben.

    'Hoogtestages' zegt Priem 'dan moet je daarna wel je gezicht laten zien. Je legt een enorme druk op jezelf. Vaak kom je er bedrogen uit. Je kunt het beste gewoon koersen. Als je dat veel doet , heb je ook veel kansen om te winnen'. 

    Uiteindelijk mag Rooks dan wel -op eigen kosten- naar Mexico op hoogtestage. Dat heeft de Noord-Hollander te danken aan zijn zesde plaats in de Amstel Gold Race. Theunisse mag niet. Die moet de Ronde van Spanje rijden.

    Theunisse baalt. Hij voelt zich leeg en klaagt dat hij al teveel heeft gereden dit jaar.

    Raas is dan al verder. Samen met Jansen maakt hij trainingsschema's. Maar Raas constateert een ander probleem; de discipline. Die ontbreekt volgens Raas nogal eens. Die verwende Nederlandse profs hebben er niets meer voor over. 

    Ook Priem deelt die mening: 'We moeten een ander type renner kweken. Het type renner dat ze in Italie hebben.'

    Bert Wagendorp analyseert in het artikel dat niet zozeer EPO een probleem is. Het is eerder het gebrek aan moderne trainingsmethoden die het Nederlandse wielrennen de das omdoen. 

    De journalisten die een rondje maken langs de ploegleiders krijgen dit mantra steeds terug. Die trainingsmethoden, daar zit het 'm in. 

    Hennie Kuiper: 'het is allemaal niet nieuw. Italianen zijn hun tijd ver vooruit. Dat zijn ze altijd al geweest. Tien jaar geleden [1984 -MB] reed ik na de Ronde van Lombardije naar huis met Roger de Vlaeminck. Die had van professor Conconi gehoord dat Moser het werelduurrecord zou verbreken'. 

    'Dat hele EPO-verhaal is opgeblazen' vervolgt Kuiper. 'Als het al gebruikt wordt, zouden dan alleen de Italianen het doen, terwijl dat spul vrij verkrijgbaar is in Zwitserland.'




    ' Er is geen geheim en ook geen wonder'. Zegt Eddy Merkcx. De beste wielrenner ooit wijdt de voorsprong van de Italianen aan hun organisatie. 'Frankrijk, Belgie en Nederland lopen jaren achter, dat was in mijn tijd al zo'.


    • [message]
      • ##eye## In perspectief: 
        • In 1994 en 1995 is men het er wel over eens. Italianen trainen slimmer, innovatiever en harder. De Nederlandse prof loopt hopeloos achter.
          EPO? Dat is het probleem niet. Zowel gerenommeerde ploegleiders maar ook de Nederlandse journalisten, benoemen de 'deux vitesses' niet als het grootste probleem. Iedereen klaagt over de ouderwetse ploegleiders. Raas, Priem, Post. Wat zij doen, kan echt niet meer.

          Eddy Bouwmans schakelt Arie Koops in. Voor Bouwmans komt het er nog niet uit in 1994. In 1992 nog de beste jongere in de Tour. En nu de in de lappenmand. 'Overtraind' beweert Trouw. Ook hier worden de 'deux vitesses' nog niet als oorzaak gezien.

          Heeft men het helemaal mis? Nee, dat denk ik niet. EPO is niet het wondermiddel dat alleen het verschil maakt. Ook de manier waarop de Italianen met behulp van de professoren Coconi en Ferrari zich prepareren op de koers, helpt voor een groot deel mee aan de totstandkoming van de hegemonie van het Italiaanse wielrennen.
          Typerend is natuurlijk de manier waarop Cees Priem tegen het fenomeen hoogtestage aankijkt. Priem vindt dat helemaal niets. Terwijl de hoogtestage ook nu nog de manier is om zich voor te bereiden op de koers. 'Gratis rode bloedlichaampjes'. Vraag het Steven Kruijswijk die op deze legale manier zijn fitheid voor de Tour van 2019 'ophaalde'.

          Periodisering was een andere trend die rond deze tijd opkwam. Veel op hoogte zitten en bewust je koersen uitkiezen. Indurain, Rominger en Chiappucci bedachten het. Lance Armstrong perfectioneerde het. Ondertussen reden de Nederlanders overal de stenen uit de straat.

          Overigens: zouden ploegleiders als Kuiper en een insider als Merckx echt geen sjoege hebben gehad in 1995? 'Er is geen geheim en ook geen wonder'. Dat bleek er uiteindelijk wel te zijn en het is teleurstellend om te lezen dat ook Merckx en Kuiper wat dat betreft in 'de slag' zaten.
    Bronnen: 
    Trouw-25 februari 1995- Wielrenners leren Italiaans
    NADA- Rapport Meedoen of stoppen
    Volkskrant- 27 april 1994- Conservatisme fnuikend voor wielertalent
    Trouw- 25 april 1994- Aanklamper Rooks vult de kinderhand
    Trouw- 22 april 1994- Breuking ziet zijn carriere langzaam doodbloeden

    2 april 1981: Hinault op een Nederlandse Gazelle naar winst in Amstel Gold Race

    $
    0
    0
    Bernard Hinault wint in 1981 de Amstel Gold Race. Hinault doet dat met de nodige tegenzin. Totaal onvoorbereid komt hij in Limburg aan. Hij neemt slechts enkele ploeggenoten mee. Ploegleider Guimard heeft zijn ploegleidersauto zelfs thuisgelaten. Hij bietst de Gazelle-ploegleiders auto van Wim Breukink. Het lijkt dan ook chaos bij de Renault-ploeg. Maar juist dan is de Fransman op zijn sterkst. 

    In de jaren '80 hoeven de topteams niet in iedere koers te verschijnen. Wel in de topkoersen. Dat zijn natuurlijk de klassiekers en de Tour de France.

    Verplicht nummer

    Een koers als de Amstel Gold Race is zo nu en dan een topkoers. De koers van organisator Herman Krott wisselt stuivertje met koersen als Rundum den Henniger Turm, het kampioenschap van Zurich en de Grote Herfstprijs. Eens in de zoveel tijd heeft Krott dus een middel om een vedette als Bernard Hinault aan zich te binden.

    Knarsentandend kwam de Breton dan ook over naar Limburg. Op dezelfde manier had hij ooit ook Parijs- Roubaix eens gereden. Uitgedaagd door zijn omgeving. Met forse tegenzin aan de wedstrijd beginnen en vervolgens kwam die grote Bretoense eerzucht bovendrijven. Dan maar winnen van die Ollanders.

    Hinault, maar ook ploegleider Cyrille Guimard nemen de wedstrijd niet echt serieus. Guimard neemt de ploegleidersauto niet eens mee. Hij regelt voor deze dag de Gazelle-auto van Wim Breukink. Breukink stemt toe, maar wel onder één voorwaarde, Breukink wil geen Gitane-fiets op zijn Gazelle dak. De reserve onderdelen zijn die dag dan ook van Gazelle. Guimard en Hinault stemmen toe.

    Winnaar
    Aan het einde van een saaie koers komt Bernard Hinault als winnaar over de streep. De Fransman verslaat Roger de Vlaeminck en Fons de Wolf in de sprint. Ook Jan Raas wordt verslagen.

    De Zeeuw gaat trots aan kop, maar opeens wijkt Raas uit naar rechts. Het lijkt erop alsof hij zich uit laat bollen. Had de Zeeuw zijn dikke dijen opgeblazen? 

    De Waarheid, het toenmalige partijblad van de Communistische Partij van Nederland (CPN)verhaalt over een zingende Raas onder de douche. "Uiteraard had ik graag gewonnen" zei Jan Raas, "maar Hinault was vandaag sterker".

    Ook Bernard Hinault speelde de verbaasdheid zelve. "Ik kwam hier naar toe met slechts een paar knechten. Ik kon de wedstrijd dus niet dicteren en kon alleen maar afwachten. Er gebeurde de hele dag niets en reed maar een beetje mee. Ik was nog fris toen het op een massasprint uitdraaide. En tot mijn niet geringe verbazing kon er niemand meer langs".

    Roger de Vlaeminck heeft een andere lezing. De motor van wedstrijdcommissaris Thomassen blijft erg lang voor het peloton rijden. De Vlaeminck zag daarin een grote oorzaak: "Hinault kwam al op 500 meter van de streep op kop", zei de DAF Truckskopman. „Hij reed al die tijd in het zog van de motor, die mij aan de linkerkant van de weg bovendien nog de doorgang verhinderde. Schandalig gewoon."

    In de slag met Raas?
    Het gerucht gaat dat Hinault in de slag zat met Raas. Er zal nog wel ergens een rekening hebben opengestaan en Jan Raas had immers al vier keer de Gold Race gewonnen.

    Aan de andere kant, in alle verslagen uit de kranten van toen blijkt dat de Raleigh ploeg die dag hard heeft moeten werken om de wedstrijd in het slot te houden. Jo Maas springt mee met Gilbert Duclos-Lasalle bij de enige serieuze ontsnapping van de dag. Als de twee zijn teruggepakt, controleren Ad Wijnands en Johan van der Velde de wedstrijd.

    Ook zij zijn echter in geen velden of wegen te bekennen in de laatste kilometers. Raas controleert alleen en De Telegraaf wijt daar het verlies van de sprinter aan. Hij had eenvoudigweg teveel moeten doen om de boel bij elkaar te houden.

    Of kon er toch een cadeautje voor Hinault van af? Als je hieronder de video bekijkt, zie je dat Jan Raas opeens helemaal uitwijkt naar de buitenkant. Let ook op de motor die -zoals Roger de Vlaeminck al opmerkte- opvallend dicht voor het peloton blijft rijden. 

    Raas leidt de sprint, maar wordt uiteindelijk slechts vijfde. Zou het waar zijn? In het wielrennen is niets onmogelijk.





    Ook vandaag: 
    • [message]
      • ##calendar##  Sportvandaag
        • 1956 - In de wedstrijd Feyenoord-De Volewijckers scoort Henk Schouten negen doelpunten.
          1978 - In Buenos Aires verliest Nederland in de finale van het WK hockey met 3-2 van Pakistan
          1981 - Bernard Hinault wint de zestiende editie van Nederlands enige wielerklassieker, de Amstel Gold Race
      • ##history##  Sporthistorie
        • 1982 - Aanval op de Falklandeilanden door Argentinië
      • ##birthday-cake##  Jarig vandaag
        • 1896 - Oscar van Rappard, Nederlands atleet (overleden 1962)
          1926 - Jack Brabham, Australisch autocoureur (overleden 2014)
          1927 - Ferenc Puskás, Hongaars voetballer (overleden 2006)
          1940 - Mike Hailwood, Brits motor- en autocoureur (overleden 1981)
          1951 - Henk van Leeuwen, Nederlands voetballer
          1955 - Charles Urbanus jr., Nederlands honkballer
          1959 - Gelindo Bordin, Italiaans atleet
          1959 - Brian Goodell, Amerikaans zwemmer
          1959 - John Lauridsen, Deens voetballer
          1960 - Linford Christie, Brits atleet
          1966 - Teddy Sheringham, Engels voetballer
        • 1971 - Todd Woodbridge, Australisch tennisser
      • ##calendar##  Event
        • Geen events


    Bronnen: De Waarheid, De Telegraaf, Wikipedia

    3 april 1993: Langerak scoort driemaal maar heeft daarmee geen record in handen

    $
    0
    0
    Michel Langerak is een stabiele eredivisie speler van Fc Dordrecht. Maar ook stabiele eredivisie spelers doen soms wat geks. Zoals drie maal scoren in 7 minuten.

    Michel Langerak is een voetballer zoals die er zoveel zijn. Goede eredivisie speler. FC Dordrecht, Sparta, NEC en AZ zijn de club waar de Dordtenaar speelt. Altijd vol werklust.

    Maar ook met de nodige finesse. Langerak is aanvallende middenvelder en kan best een aardig balletje trappen.

    Op 3 april 1993 beleeft Langerak voor FC Dordrecht zijn finest hour. Langrak scoort tegen Vitesse drie maal in 7 minuten. Een droomhattrick.

    Langerak staat daarmee in de Top 10 van snelste hattricks ooit. Een bijzondere prestatie.

    Bekijken we het aantal doelpunten dat achter elkaar is gescoord dan blijft Langerak in de top-10 staan. Een top-10 die wordt aangevoerd door niemand anders dan Marco van Basten. Die scoorde 5 maal in 24 minuten.


    • [message]
      • ##check## Meeste aaneengesloten doelpunten binnen korte tijd in het Nederlandse betaald voetbal:
        • ##check## Van Basten (Ajax); vijf doelpunten in 24 minuten (Ajax - Sparta, 8-12-1985)

          ##check## Vink (Heracles); vier doelpunten in 12 minuten (Heracles - VVV, 17-12-1994)

          ##check## Den Edel (Ajax); drie doelpunten in drie minuten (Excelsior - Ajax, 18-12-1955).

          ##check## Van Hanegem (Feyenoord); drie doelpunten in zes minuten (Excelsior - Feyenoord, 17-4-1971).

          ##check## Langerak (Dordrecht'90); drie doelpunten in zeven minuten (Dordrecht'90 - Vitesse, 3-4-1993).

          ##check## Hofman (MVV); drie doelpunten in acht minuten (MVV - Utrecht, 24-9-1994).

          ##check## Tammer (Heerenveen); drie doelpunten in negen minuten (Heerenveen - Helmond Sp., 30-1-'93).

          ##check## Makaay (Vitesse); drie doelpunten in tien minuten (Fortuna - Vitesse, 1-11-1996)

          ##check## Promes (Haarlem); drie doelpunten in tien minuten (Telstar - Haarlem, 20-4-1996).




    4 april 1982: Rene Martens wint de Ronde van Vlaanderen

    $
    0
    0
    In april 1982 is de wielerwereld in verwarring. Zowat alle klassiekers worden in dat jaar gewonnen door knechten. Nadat Marc Gomez heeft gezegenvierd in Milaan-San Remo, is de Ronde van Vlaanderen een prooi voor Rene Martens.


    “Eigenlijk heb ik door Hennie Kuiper gewonnen” zegt Martens. “ Hij zat, samen met mij, goed van voren en vroeg me mee te springen in een ontsnapping die al vroeg ontstond”. Martens ontsnapte mee met Jaqcues Hanegraaf, Marc Sergeant en Jostein Willmann. Op de Kapelmuur ging Martens er alleen van door.

    Achter Martens ontstond er een achtervolgende groep waarin vooral jonge renners samenkwamen. Onder andere Johan van der Velde, Eddie Planckaert, Fons de Wolf en de teruggezakte Marc Sergeant reden zonder al teveel samenwerking achter Martens aan.

    In een koers zonder oortjes is het nog wel eens moeilijk inschatten wie waar rijdt. Als Martens op de Kapelmuur ervandoor gaat, gaat Jaqcues Hanegraaf helemaal stuk. Hij wordt al snel ingehaald door Johan van der Velde. Op zijn vraag wie er nog voorop zitten, ziet Hanegraaf Martens over het hoofd.
    "Ik dacht echt, dat ik gewonnen had," zegt Lammertink, "maar Raas riep gelijk al: „Er zijn nog dertig man weg, zak."
    "Die zat kapot zeg," zegt Van der Velden, „ik vroeg hem hoeveel er weg waren. „Drie," zei hij. Hij had die Martens niet eens voorbij zien gaan". Lange tijd denkt Van der Velde dan ook dat hij aan kop van de wedstrijd rijdt. 

    Ook bij de eindsprint gaat er een Nederlander in de fout. Jos Lammertink vecht de hele dag voor aansluiting bij de kop van de wedstrijd. 12 kilometer voor Meerbeke lukt het hem bij de groep Raas te komen. Ook ziet hij Moser en De Vlaeminck rijden. Ik ben aan kop van de wedstrijd, moet Lammertink gedacht hebben.

    Driftig sprint Lammertink mee. Hij gaat de Ronde van Vlaanderen winnen! Jan Raas helpt hem echter snel uit de droom. "Ik dacht echt, dat ik gewonnen had," zegt Lammertink, "maar Raas riep gelijk al: „Er zijn nog dertig man weg, zak."


    Raas deelde aan het eind nog een sneer uit aan de jongelingen. Zij hadden volgens de Zeeuw het gewicht van de koers niet voldoende gedragen. “En dan wordt het verwacht dat wij dat doen, maar laat de jonge mannen de verantwoordelijkeid ook maar eens pakken”.

    Raas beloofde beterschap voor de volgende koersen: “Ik ga toch liever strijdend ten onder, dan dat ik zo afwachtend koers als vandaag”.
      • [message]
        • ##check## De uitslag:
          • 1 René Martens (Bel) de 267 km in 6.36.40; 2 Eddy Planckaert (Bel) op 21 sec.; 3 Rudy Pevenage (Bel) z.t.; 4 Michel Pdlertier (Bel) i.t.; 6 Jean Bogaert (Bel) op 45 sec.; 6 Palmiro Masciarelli (tta) op 1.15; 7 Patrick Versluys (Bel) z.t.; 8 Gerry Verlinden (Bel) z.t.; 9 Marc Sergeant (Bel) z.t.; 10 Johan van der Velde (Ned) z.t.; 11 Danny Mueller (Bel) z.t.; 12 Jos Lammertink (Ned) op 2.38; 13 Jan Raas (Ned) z.t.; 16 Hennie Kuiper (Ned) z.t.; 28 Jacques van Meer op 3.12; 29 Mario van Vlimmeren z.t.; 33 Adrie van der Poel z.t.; 34 Jaak Hanegraaf z.t.; 41 Frits Pirard op 5.53; 45 Henk Lubberding z.t.



      Bron: Het Vrije Volk, Limburgs Dagblad, Telegraaf

      5 april 1987: Jesper Skibby wordt aangereden door de koersdirecteur

      $
      0
      0
      De Ronde van Vlaanderen wordt in 1987 gewonnen door een Waal, Claude Criquielion. Een incident met de koploper van de dag, Jesper Skibby, blijft echter langer op het netvlies staan. De Deen wordt op de Koppenberg aangereden door een wedstrijdcommissaris. Die tikt de Deen aan en rijdt vervolgens over zijn achterwiel en teen.
      Jesper Skibby is in 1987 een beginnend prof. In 1986 begint hij zijn carrière bij Roland-Van de Ven. Een jaar later heet die ploeg Roland-Skala. Skibby heeft een vrije rol. De kopmannen Kuiper, Wijnants en Capiot zijn geblesseerd, dus de Deen mag zijn gang gaan.

      Skibby pakt het voortvarend aan en samen met Ludo Schurgers van de Sigma-ploeg gaat hij al snel aan kop. Schurgers wordt snel afgeschud en Skibby nadert met een kleine voorsprong de Koppenberg.


      180 kilometer rijdt de Deen al op kop. En dan is de Koppenberg een lastige horde om te nemen. Skibby strompelt naar boven. Zwalkt nog een keer naar links en wordt dan licht aangetikt door de auto van de wedstrijddirecteur, gereden door Jacques Martens.


      De wedstrijddirecteur staat in de auto en kijkt door de opening van het dak achterom. In de verte ziet hij het peloton al aan komen stormen. Waarom rijdt die verdomde Skibby niet door. De wedstrijdcommissaris bukt zich en spoort Martens aan om toch vooral door te rijden. De trouwe chauffeur kijkt verbaasd en een beetje verontwaardigd naar boven. 'Maar amaai, ge ziet toch da'k er nie doorkan' sputtert de chauffeur tegen.



      Maar nee, daar gaat die Skibby ook nog van lijn veranderen. De chauffeur ziet het te laat. Skibby die nog nauwelijks snelheid maakt, ligt op de grond. "Goedverdoemme" Martens vloekt hartgrondig, had hij als liefhebber van de koers nu de koploper aangereden?

      Nog voordat hij iets kan doen, volgen de order. De koersdirecteur kijkt achterom, ziet het peloton nu echt snel opkomen en briest tegen zijn chauffeur om vooral snel weg te wezen hier. Met een verbeten blik trapt Martens de koppeling in. Oei, die veldwachter had ie niet gezien, even wat uitwijken naar rechts. En wat hoorde hij daar? Reed hij nu werkelijk over de fiets van Skibby heen?



      Vijftien jaar geleden heb ik eens gestopt in een dergelijke situatie. Toen zat Merckx ineens op mijn achterruit.


      Honderden toeschouwers op de heuvel en miljoenen televisiekijkers zijn getuige van de aanrijding. De fiets van Skibby wordt totaal vernield. De renner raakt niet noemenswaardig gewond, ondanks het feit dat de auto met een wiel over zijn tenen rijdt. De Deen kan zijn weg niet meer vervolgen.

      Na afloop van de wedstrijd betuigt Martens spijt: "Ik had de keus uit twee dingen:stoppen of doorrijden. Vijftien jaar geleden heb ik eens gestopt in een dergelijke situatie. Toen zat Merckx ineens op mijn achterruit. Die avond heb ik besloten, dat mocht hét me nog eens overkomen: doorrijden, wie het ook treft."
      Ploegleider Roger Swerts zit er na de wedstrijd helemaal niet mee. "van. De gazetten stonden gisteren vol, met allemaal zulke foto's, de televisie heeft er maandag nóg een half uur over gepalaver en ook de weekbladen gaan er mee afkomen!"

      "Bovendien," vervolgt Swerts "voor die jongen is het ook niet kwaad, hè... Niemand kende Skibby vóór zondag, nu kent iedereen 'm. Daar gaan ze nog jaren over praten. Als ik nu ook nog die fiets vergoed krijg, is het de beste publiciteit die ik me met mijn noodploeg kon wensen, in Vlaanderen."

      Bij de ploegenpresentatie van de Roland-ploeg in 1988 ontmoeten Skibby en Martens elkaar. Skibby geeft wederom blijk van het bijzondere vergevensgezinde wielermilieu. „Bedankt en sorry, Jesper", zegt de Belgische wielerofficial. „Ik kon het echt niet helpen, dat ik over je fiets reed. Een politieman maakte een stap naar voren en toen moest ik uitwijken". Antwoord van Skibby: „We praten er niet meer over. Gebeurd is gebeurd. Trouwens, ik was aan het einde van mijn latijn."


      Bronnen: Limburgs Dagblad, Telegraaf, Vrije Volk, Leeuwarder Courant, Wielergeschiedenis.be
      Viewing all 502 articles
      Browse latest View live