Van wielrennen is bekend dat de winnaar niet altijd de winnaar is. De koers wordt nog weleens verkocht. En dat betreft niet alleen een kermiskoers in Nokere of Koerse. Zelfs de grote wedstrijden worden door de vedetten wel eens van de hand gedaan.
![]()
Theo Middelkamp, vooroorlogs wielervedette en winnaar van de eerste Nederlandse Touretappe vatte het ooit kernachtig samen; ‘Wat heb je nou aan eer? Poen in de zakken, dat is pas eer. Als ik 500 frank meer kan verdienen door tweede te worden, word ik tweede’.
Gek genoeg komen niet alle verkochte wedstrijden aan de oppervlakte en zelfs al lijkt een wedstrijd verkocht, dan is het nog niet altijd duidelijk of dit wel zo is. Meestal klapt er een renner of ploegleider uit de school. Uit rancune? Om de aandacht van zich zelf weg te houden? Wielrennen is een 4-D sport. Meerdere dimensies spelen een rol, lopen in elkaar over en hebben weer gevolgen voor die andere dimensie.
Iemand die in de zomer van 1986 zo’n dimensie ‘vult’ is Peter Post. Post dan nog ploegleider van Panasonic. Een Nederlandse ploeg en een van de grootste en machtigste ploegen in het peloton. Als Post wat heeft te zeggen dan heeft dat waarde. En Post heeft wat te zeggen.
Over Adrie van der Poel.
Peter Post heeft het tijdens de Tour opeens over de Ronde de Vlaanderen. Wilde doen geloven, in ieder geval rondstrooien dat Van der Poel geld heeft betaald voor zijn overwinning in de ronde van Vlaanderen dat jaar. ?
Post vertelde dat Van der Poel Kelly zeventig mille heeft, betaald voor dé overwinning in de Ronde van Vlaanderen, en dat de kassa terug open ging in Parijs-Roubaix.
Drie maanden later wordt Van der Poel door Peter Ouwerkerk van het Vrije Volk geconfronteerd met deze uitspraak van Post.
Van der Poel: 'Zeventig, hoeveel? Zeventigduizend zou ik betaald hebben aan Kelly? En ik weer wat aan hem terug in Parijs-Roubaix? Daar sta ik van te kijken... Van wie heeft hij dat? Zelf verzonnen misschien? Het is wèl een leuke gedachte. Maar Post moet toch ook maar eens aan Kelly gaan vragen hoe graag die had willen winnen in Vlaanderen.'
'En wat Parijs-Roubaix betreft, dat ik niet meer zou hebben aangedrongen — dat had een heel andere oorzaak. Was gewoon een technisch foutje. Er was een verkeerd voorblad gemonteerd. Een 53 in plaats van een 52. Ik merkte het al eerder, maar toen het op dat sprintje aankwam viel ik stil.'
Van der Poel ontkent dus. Terwijl hij in die sprint wel Kelly versloeg. Op dat moment al wel steeds meer allrounder dan sec sprinter, maar nog steeds heel snel. Maar De Ronde van Vlaanderen is een klassieker, anders dan een pelotonsprint is dan de standaard verdediging van de wielrenner. Zo ook in dit geval.
Heel soms komt er in een artikel of een verslag nog een kwinkslag richting Van der Poel of Kelly. Ze hebben vele wedstrijden gewonnen, verloren of misschien verkocht. Maar door een Nederlandse ploegleider werd de omerta heel even opgeheven. En hebben we- waar of niet waar- het ook 30 jaar later nog over deze editie van de Ronde van Vlaanderen.
Bronnen: Het Vrije Volk
Theo Middelkamp, vooroorlogs wielervedette en winnaar van de eerste Nederlandse Touretappe vatte het ooit kernachtig samen; ‘Wat heb je nou aan eer? Poen in de zakken, dat is pas eer. Als ik 500 frank meer kan verdienen door tweede te worden, word ik tweede’.
Gek genoeg komen niet alle verkochte wedstrijden aan de oppervlakte en zelfs al lijkt een wedstrijd verkocht, dan is het nog niet altijd duidelijk of dit wel zo is. Meestal klapt er een renner of ploegleider uit de school. Uit rancune? Om de aandacht van zich zelf weg te houden? Wielrennen is een 4-D sport. Meerdere dimensies spelen een rol, lopen in elkaar over en hebben weer gevolgen voor die andere dimensie.
Wat heb je nou aan eer? Poen in de zakken, dat is pas eer.
Iemand die in de zomer van 1986 zo’n dimensie ‘vult’ is Peter Post. Post dan nog ploegleider van Panasonic. Een Nederlandse ploeg en een van de grootste en machtigste ploegen in het peloton. Als Post wat heeft te zeggen dan heeft dat waarde. En Post heeft wat te zeggen.
Over Adrie van der Poel.
Peter Post heeft het tijdens de Tour opeens over de Ronde de Vlaanderen. Wilde doen geloven, in ieder geval rondstrooien dat Van der Poel geld heeft betaald voor zijn overwinning in de ronde van Vlaanderen dat jaar. ?
Post vertelde dat Van der Poel Kelly zeventig mille heeft, betaald voor dé overwinning in de Ronde van Vlaanderen, en dat de kassa terug open ging in Parijs-Roubaix.
Drie maanden later wordt Van der Poel door Peter Ouwerkerk van het Vrije Volk geconfronteerd met deze uitspraak van Post.
Van der Poel: 'Zeventig, hoeveel? Zeventigduizend zou ik betaald hebben aan Kelly? En ik weer wat aan hem terug in Parijs-Roubaix? Daar sta ik van te kijken... Van wie heeft hij dat? Zelf verzonnen misschien? Het is wèl een leuke gedachte. Maar Post moet toch ook maar eens aan Kelly gaan vragen hoe graag die had willen winnen in Vlaanderen.'
'En wat Parijs-Roubaix betreft, dat ik niet meer zou hebben aangedrongen — dat had een heel andere oorzaak. Was gewoon een technisch foutje. Er was een verkeerd voorblad gemonteerd. Een 53 in plaats van een 52. Ik merkte het al eerder, maar toen het op dat sprintje aankwam viel ik stil.'
Van der Poel ontkent dus. Terwijl hij in die sprint wel Kelly versloeg. Op dat moment al wel steeds meer allrounder dan sec sprinter, maar nog steeds heel snel. Maar De Ronde van Vlaanderen is een klassieker, anders dan een pelotonsprint is dan de standaard verdediging van de wielrenner. Zo ook in dit geval.
Heel soms komt er in een artikel of een verslag nog een kwinkslag richting Van der Poel of Kelly. Ze hebben vele wedstrijden gewonnen, verloren of misschien verkocht. Maar door een Nederlandse ploegleider werd de omerta heel even opgeheven. En hebben we- waar of niet waar- het ook 30 jaar later nog over deze editie van de Ronde van Vlaanderen.
Bronnen: Het Vrije Volk
